Καταλαβαίνω πως νιώθεις, δεν είναι εύκολο στην χώρα αυτή να κάνεις όνειρα, ιδιαίτερα από ένα σημείο της ιστορίας και μετά. Θα σε ρωτήσω κάτι: Πως ορίζεις την επιτυχία; Μήπως ζητάς υπερβολικά πολλά από τον εαυτό σου; Μήπως τα λίγα που θα σε κάνουν ευτυχισμένο άνθρωπο είναι επιτευξιμα με καλή στρατηγική;
Μήπως να μην αναβάλλεις αυτά τα 3,4,5 πράγματα για αύριο αλλά να τα βάλεις σήμερα μέσα στην ζωή σου;
Μέσα στη μέρα σου.
Ώστε εσύ να νιώθεις καλά, όχι όσοι κρίνουν το αν είσαι επιτυχημένη ή όχι.
Βήμα βήμα πετυχαίνεις στόχους και τα μικρά βήματα σταδιακά γίνονται τεράστιες δρασκελιες.
Και ο εαυτός μας.παιδο χοροπηδάει από χαρά όσο η κοινωνία λέει ειρωνικά: να ένας αποτυχημένος.
Το θεμα είναι
1. Να νιώθεις όμορφα με ο,τι κάνεις
2. Να καταφέρνεις να ζεις επαρκώς, όχι πλουσιοπάροχα
Οτιδήποτε δεν σου αρέσει μπορείς να το αλλάξεις καθώς, μάντεψε. Εσύ κρατάς το τιμόνι της ζωής σου και εσύ αποφασίζεις αν θα πάρεις κάποιο ρίσκο ή αν δεν είσαι έτοιμη για κάτι τέτοιο ακόμα.
Προσωπικά νιώθω επιτυχημένη σε μικρές στιγμές μέσα στη μέρα, που εκφράζω ιδέες και φτιάχνω κάτι καινούργιο. Αλλά δεν πληρώνομαι ακόμα για αυτό.
Όχι πάντα, τουλάχιστον.
Κάποιοι μπορεί να σκεφτούν ότι έχω αποτύχει, εγώ νιώθω ότι μάζεψα όλα όσα χρειαζόμουν, όλα τα υλικά, για να φτιάξω αυτό το κάτι δικό μου, που να με εκφράζει, να με αντιπροσωπεύει.
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές πως θα ήταν τα πράγματα αν πορευομουν με κριτήρια επιτυχίας τρίτων.
Θα ήμουν δυστυχισμένη με κάποιες έξτρα εμπειρίες σε κάτι που δεν θα με εξέφραζε.
Και αυτό δεν αξίζει.
Βρες εσύ πώς θες να είσαι ευτυχής και κάνε το πράξη.
Είναι πολύ απλό.
Έτσι είσαι ταυτόχρονα και επιτυχημένη.
Χωρίς κοινωνικά στεγανά.
Μόνο με πάθος και αγάπη για ο,τι κάνεις.