Προς σχόλιο 02:59: Στη ζωή υπάρχουν τα πάντα. Κάθε λογής αντίδραση. Τι σημαίνει δηλαδή το ''δεν σας πιάνουμε πουθενά'' που γράφεις εσύ;
Εννοείται πως αν ήταν φτωχός με φίλους δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα.
Τώρα που είναι πλούσιος χωρίς ανθρώπους στη ζωή του έχει εσωτερικά εμπόδια δηλαδή τον τρόπο σκέψης του.
Καλύτερα που είναι πλούσιος κι έχει μόνο τον τρόπο σκέψης του να διορθώσει αν το επιθυμεί κι όχι την αγωνία του πού θα βρει λεφτά ή να πηγαίνει να δουλεύει με τρία και πέντε ευρώ μεροκάματο την ώρα.
Όσο για τις τελευταίες φράσεις στο σχόλιό σου καμία δραστηριοποίηση δεν βεβαιώνει την απόκτηση όσων μας λείπουν.
Παράδειγμα ο εξομολογούμενος που δεν δραστηριοποιείται επαγγελματικά πουθενά και έχει τα λεφτά που άλλοι δουλεύοντας μέρα-νύχτα δεν πρόκειται να δουν σε δυο ζωές.
Οπότε άκυρη η συμβουλή σου.
Όσο για το ''σε όλους μας λείπει κάτι'' που γράφεις, σωστό κι αυτό. Αλλά το θέμα είναι τι λείπει στον καθένα. Σε άλλον μπορεί να λείπει ένα ακόμα δαχτυλίδι ή ένα ακόμα αυτοκίνητο για τη συλλογή του και σε άλλον να λείπει ένα ακόμα ευρώ για να πάρει όλα τα προϊόντα που επέλεξε και να αναγκάζεται στο ταμείο του σούπερ μάρκετ να αφήσει κάποια προϊόντα στην άκρη επειδή δε φτάνουν τα λεφτά.
Ή άλλοι (άστεγοι π.χ.) να μη μπορούν καν να πάνε σούπερ μάρκετ.
Και σίγουρα η δραστηριοποίηση δεν είναι αυτή που βοηθάει πάντα στο να αποκτήσεις ό,τι σου λείπει.
Δίνει μια ώθηση αυτή η φράση, μια δύναμη ώστε να προσπαθήσει κάποιος αλλά όσον αφορά το αν θα αποκτήσει όντως ό,τι του λείπει με την δραστηριοποίηση αυτό μάλλον είναι περισσότερο μια αυταπάτη, μια αυθυποβολή που του δίνει δύναμη να συνεχίζει παρά ο δρόμος για το επιθυμητό αποτέλεσμα.