Ας σου γράψω και εγώ τη γνώμη μου πάνω σε όλα αυτά. Λες, θες να μοιραστείς κάποιες σκέψεις (που αφορούν τον εαυτό σου) και ότι δεν είσαι το είδος του ανθρώπου που θα γκρίνιαζε. Βασικά όμως αυτό κάνεις στη συνέχεια, μόνο που το κάνεις γενικά και ανώνυμα. Πάμε παρακάτω.

Δε μπορώ να καταλάβω πώς βρίσκεις λογικό να σκέφτονται οι άλλοι σαν εσένα, να έχουν την οπτική σου ή να συμπεριφέρονται όπως θα σου άρεσε. Πραγματικά, ο καθένας μας είναι μοναδικός και επίσης, σε ένα μεγάλο βαθμό ετεροκαθορίζεται από ανθρώπους και καταστάσεις. Προσαρμοζόμαστε, τροποποιούμαστε, αλλάζουμε. Δεν είναι ο κόσμος μόνο άσπρος ή μαύρος· το έχεις σίγουρα ξανακούσει. Θα μου φαινόταν απίστευτα βαρετός και άξιος αυτοκτονίας ένας κόσμος που όλοι σκέφτονται και άγονται κατά τον ίδιο τρόπο. Τον δικό ΣΟΥ τρόπο. Και μόνο που υποθέτεις ότι έχεις σωστή συμπεριφορά εσύ για το γεγονός ότι οι άλλοι "στη λένε" με τρόπο που δεν εγκρίνεις, το βλέπω ως παραλογισμό και δείχνει άνθρωπο που δεν ανέχεται την κριτική για οτιδήποτε πάνω στον εαυτό του, από όπου και αν προέρχεται. Επειδή δεν αντέχει την αλήθεια των άλλων παρά μονάχα τη δική του.
Τα υπόλοιπα που γράφεις για σένα, τα ξέρεις εσύ καλύτερα. Το αν και πόσο νιώθεις μέσα σου επιτυχημένος ή όχι στη ζωή σου, τί έχεις περάσει και τί έχεις σεβαστεί. Σχολιάζω μόνο, αυτά που γράφεις εδώ.

Κάτι τελευταίο :
Έχω την εντύπωση ότι δεν σου έχουν πει πολλοί μέχρι τώρα ότι έχεις καταφέρει να μπεις στη θέση τους, σωστά ; Και μη μπερδέψεις το σεβασμό με την ενσυναίσθηση, είναι διαφορετικά πράγματα.