Δεν έχω λόγια. Λυπάμαι για την κατάσταση που βρέθηκες. Οι τρόποι και των δύο (του δικού σου και του αδερφού) ήταν απαράδεκτοι. Του δικού σου ακόμα περισσότερο, γιατί δεν είχε μπέσα. Στο έκοψε ξαφνικά και απότομα αντί να σου πει έστω τους λόγους μετά από δύο χρόνια σχέσης χωρίς την παραμικρή εξήγηση. Όσο για τον αδερφό τί δουλειά είχε και ανακατεύτηκε στη σχέση σας ; Καμία, ακόμα και να του έβαλε λόγια ο δικός σου. Όπως τα γράφεις, εκείνος είχε το πάνω χέρι στη σχέση σας και σε ξεζούμιζε συναισθηματικά, χωρίς να νοιώθει από την πλευρά του κάτι το ιδιαίτερο. Και όταν ήρθε ο κορεσμός και μπούχτισε, στην έκανε. Το πρώτο λάθος σου ήταν που δεν είχες διακρίνει από νωρίς τα χάλια του ώστε να του δώσεις πόδι πρώτη. Το δεύτερο, είναι ότι εξακολουθείς να νιώθεις μόνη και κενή, ενώ έπρεπε να νοιώθεις τυχερή και να σε χαροποιεί που σου φανερώθηκε ο χαρακτήρας του έστω και μετά από δύο χρόνια. Το ότι ζητούσες συνεχώς περισσότερα ήταν πρόφαση δική του για να την κάνει. Μάζεψε τώρα λίγα λίγα τα κομμάτια, μην αφήνεσαι, προσπάθησε να ξαναβρείς τις παρέες σου και όσους νιώθεις δικούς σου και θα συνέλθεις.