Αν υπάρχουν τότε δεν με ενδιαφέρει να παρακολουθήσω δημοτικές λέσχες ανάγνωσης. Κι εκεί παρέες πηγαίνουν ή φίλοι μεταξύ τους ή γείτονες αναγνώστες.
Δεν θα πάει ένας άνθρωπος με σκοπό να κάνει παρέα και θα βρει άτομα να τον εντάξουν στην παρέα τους.
Ας πούμε ότι είμαι εγώ λάθος, κανένα πρόβλημα.
Αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου μα καθόλου να πάω κάπου να διαβάζω ό,τι αποφασίσει η λέσχη ανάγνωσης. Αγαπώ τα βιβλία που επιλέγω να διαβάσω.
Το να πάω να συμμετέχω σε μια συζήτηση μιας ώρας μια φορά την εβδομάδα σχετικά με ένα βιβλίο που έχει επιλέξει ο εκάστοτε άνθρωπος που τρέχει τη λέσχη δεν με ενδιαφέρει. Να πω δηλαδή τη γνώμη μου πάνω στο βιβλίο όταν έρθει η σειρά μου να εκφέρω άποψη για πέντε-δέκα λεπτά και τέρμα.
Και στο τέλος ο καθένας θα φύγει με την παρέα που ήρθε. Και ο μόνος μόνος.
Τέλος πάντων είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό από ανθρώπους που δεν βιώνουν χρόνια μοναξιά. Ναι η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να αλλάξω τίποτα στη ζωή μου. Όπως το λέτε. Όσες φορές πήγα να αλλάξω, έφαγα τα μούτρα μου.
Έχω λοιπόν κάθε δικαίωμα τώρα που έγινα μεσήλικας να μην επιθυμώ να αλλάξω τίποτα.
Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να μου φέρει καμία αλλαγή οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθώ για κάτι μάταιο.
Μέχρι και tae kwon do μ' είχε γράψει η μητέρα μου στα νεανικά μου χρόνια για να ''σκληραγωγηθώ'' και να κάνω παρέες. Και τα είχα πάει και καλά κι ας μην έχω καμία σχέση με την κουλτούρα των πολεμικών τεχνών και τον αθλητισμό γενικότερα. Έπαιρνα ζώνες στο άθλημα αβέρτα.
Αλλά ναι όταν βλέπεις πως κανένας δεν ενδιαφέρεται να μείνει δίπλα σου, όχι επειδή δεν σε χωνεύει απαραίτητα αλλά επειδή του παρουσιάζεται μια νέα ευκαιρία στη ζωή του κι έχει κάτι καλύτερο να κάνει ή να φύγει γι' αλλού, τότε ναι έχεις δικαίωμα από ένα σημείο και μετά να θες μόνο τη μοναξιά σου που ήταν η μοναδική παρέα που δεν σε πούλησε από την αρχή.
Είμαι λάθος, δεν πειράζει. Και σωστός όταν ήμουν δεν κέρδισα κάτι.
Να είστε καλά, ευχαριστώ για τις συμβουλές.