Έχεις το σκεπτικό σου βέβαια, αλλά δε συμφωνώ καθόλου με αυτό. Πριν πολλά χρόνια επίσης, τα ζευγάρια συζητούσαν λιγότερο και οι ρόλοι ήταν προκαθορισμένοι. Χρειάζεται συζήτηση και διαφάνεια στο ζευγάρι για να κατανοήσει ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Το "κομπλέ οικονομικά" που γράφεις και αυτό σχετικό, γιατί είναι πώς το βλέπει ο καθένας · εκείνος ίσως να μη νοιώθει κομπλέ. Να έχει στην άκρη κάποια μακροπρόθεσμα σχέδια, που χρειάζονται να ρίξει ρευστό και να μη στο έχει ανακοινώσει. Φυσικά και δεν είσαι υποχρεωμένη να δουλέψεις εάν βρεις κάποιον να στα βάζει. Ένα "πραγματικό αρσενικό". Τότε, ψάξε μήπως βρεις άλλον. Αν πάλι νομίζεις πραγματικά ότι "φταίει" το πρότυπο του πατέρα σου που είχες, προσπάθησε να αλλάξεις πρότυπο. Οι εποχές πάντως έχουν αλλάξει. Και έχε στο νου σου αυτό που είχε γράψει ο Δαρβίνος πολλά χρόνια πριν γεννηθείς : Δεν επιβιώνουν ούτε τα πιο έξυπνα είδη, ούτε τα πιο δυνατά, αλλά τα πιο προσαρμόσιμα.