Βλέπω και εγώ τον τίτλο "Απελπισία" και λέω τί θα διαβάσω...ευτυχώς, δεν είναι έτσι.
Συμφωνώ σε πολλά, ιδίως στο τέλος. Ευτυχία δεν είναι τόσο το να έχεις, όσο το να είσαι, και να τα πηγαίνεις καλά με τον εαυτό σου. Δεν στάθηκες σε (αμπελο)φιλοσοφίες, έκανες πράξεις στον έξω κόσμο για 3 ολόκληρα χρόνια.
Μπορεί το χειροπιαστό αποτέλεσμα της προσπάθειας να μην ήταν το αναμενόμενο, εσύ όμως βγήκες ενδυναμωμένος. Ενώ στο βιογραφικό σου άλλαξαν λίγα, στον εαυτό σου άλλαξες πολλά. Πρώτα από όλα σωματικά.
Το ότι μετά από όλα αυτά λοιπόν νοιώθεις πως είσαι στο σημείο μηδέν, είναι το μόνο λάθος που βρίσκω να κάνεις.
Και το κάνεις, επειδή έθεσες από την αρχή υψηλότερους στόχους από αυτούς που θα μπορούσες να καταφέρεις, για αυτό και ήλπιζες σε μεγαλύτερα επιτεύγματα. Φυσικά και δεν είσαι στο σημείο μηδέν, όμως αν θες τη γνώμη μου μη μετράς και προπαντός μη μεταφράζεις τα πάντα σε αριθμούς, δε βγαίνει σε καλό.
Τώρα λοιπόν έγινες πιο ρεαλιστής. Συνέχισε έτσι.
Και μην πολυδιαβάζεις Καζαντζάκη. Από "σωτήρες" που θα σώσουν εμάς και τον κόσμο έχουμε πήξει.
Να είσαι δυνατός και υγιής.