Ότι μία αγκαλιά δρα πολλές φορές θεραπευτικά, εξυπακούεται. Εδώ υπήρχε (υπάρχει ακόμα ;) και "κίνημα αγκαλιάς" που αγκάλιαζαν άγνωστους ανθρώπους στο δρόμο (όχι ξαφνικά και χωρίς συγκατάθεση, τους ρωτούσαν πρώτα).
Έχω να συμπληρώσω, ότι ένα ειλικρινές χαμόγελο λειτουργεί εξίσου θεραπευτικά με μία αγκαλιά · επιπλέον έχει και το πλεονέκτημα της απόστασης, επομένως πάντα προηγείται αυτής.
Από την άλλη, καλές είναι οι αγκαλιές · όμως όπως και με τα χαμόγελα, όχι πολλές ούτε για πολύ. Όταν κάποιος το παρακάνει με αυτές (κυρίως πρόσωπα εξουσίας όπως για παράδειγμα ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, δήμαρχοι κλπ), παίρνει υποτιμητικά και δικαιωματικά το παρατσούκλι "νάτος πάλι ο αγκαλίτσας". Και μιλάω κυρίως για τη δεύτερου τύπου αγκαλιά · αυτή με το ένα χέρι πάνω από τον ώμο.
Όσο για σένα, τόλμησε κάποια στιγμή να το προτείνεις. Δεν έχεις να χάσεις κάτι, παρά μόνο να κερδίσεις με την επιβεβαίωση της ευαισθησίας σου.