Και τι σημασία έχει αν κάποιος ξέρει την κατάληξη;
Σε τι εμποδίζει δηλαδή αυτό τον έρωτα που γεννιέται;
Για κάποιους ανθρώπους είναι πάντα γνωστή η κατάληξη.
Θα πρέπει να σταματήσουν να νιώθουν δηλαδή;
Νομίζω ότι εσένα δεν θα σου άρεσε να σου πουν και γιατί είσαι ερωτευμένος με αυτήν που είσαι ερωτευμένος.
Κι αν πεις ότι εσύ έχεις θετική ανταπόκριση στον έρωτά σου και γι' αυτό είσαι ερωτευμένος, μην ανοίξουμε αυτή την τεράστια κουβέντα περί των λόγων για τους οποίους οι άνθρωποι είναι μαζί σε μια σχέση.
Ή τους τρόπους με τους οποίους τις διατηρούν.
Τα βλέπουμε, τα ακούμε και τα διαβάζουμε καθημερινά γύρω μας τόσο στο ειδησεογραφικό δελτίο όσο και σε κατ ιδίαν συζητήσεις στον κοινωνικό κύκλο που έχει ο καθένας.
Μόνο άνθρωποι που είναι εκτός κοινωνίας κι εκτός κοινωνικής πραγματικότητας δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει πίσω από πολλές κλειστές πόρτες, τα συμφέροντα και γενικά ένα σωρό λόγους για τους οποίους διατηρείται μια σχέση.
Και το πώς πολλά συναισθήματα ή συμφέροντα που μόνο έρωτας δεν είναι βαφτίζονται ως έρωτας.
Όπως επίσης και ο φόβος της μοναξιάς τον οποίο πολλοί βαφτίζουν έρωτα και μένουν σε μια σχέση μόνο γι' αυτό το λόγο.
Ο άλλος μπορεί να κάνει ολόκληρη σκηνή για τα ρούχα της συντρόφου του ή επειδή μίλησε με έναν παλιό γνωστό της κι αυτή να το μεταφράζει στο μυαλό της ως ''περνάμε τέλεια, με λατρεύει υπερβολικά αλλά με ενοχλεί που με ζηλεύει'' κι όχι ως μια χειριστική κατάσταση εναντίον της όπως πραγματικά είναι.
Τα έχουμε διαβάσει κι εδώ μέσα στη στήλη, τα βλέπουμε κι εκεί έξω.
Ένας ουτοπικός ή φαντασιακός έρωτας όπως τον λες εσύ μπορεί να είναι πιο αληθινός και πιο δυνατός από κάποιον που έχουν δυο άνθρωποι που ζουν μαζί καλύπτοντας αποκλειστικά τις δικές τους προσωπικές ανάγκες ο καθένας και αδιαφορώντας για τον άλλο.