Σε τίποτε δεν εμποδίζεται ένας έρωτας όταν γεννιέται.
Η προσκόλληση στο μάταιο, όμως, μόνο βλάβη προκαλεί.

"Ένας ουτοπικός ή φαντασιακός έρωτας όπως τον λες εσύ μπορεί να είναι πιο αληθινός και πιο δυνατός από κάποιον που έχουν δυο άνθρωποι που ζουν μαζί καλύπτοντας αποκλειστικά τις δικές τους προσωπικές ανάγκες ο καθένας και αδιαφορώντας για τον άλλο."

Εκτός του οξύμωρου της έκφρασής σου, γιατι πρέπει να είναι αυτές οι δύο επιλογές που συγκρίνονται; Δεν υπάρχουν άλλες περιπτώσεις να συγκριθούν με τον ουτοπικοφαντασιακοκιομωςαληθινο ερωτα;

Είναι μόνιμη η στάση να εμφανίζεις μόνο την αντίθετη άποψη που βολεύει το (κούφιο συνήθως) επιχείρημά σου, λες κι όλα είναι στη ζωή ασπρο-μαύρο.