Πολύ ενδιαφέρουσα εξομολόγηση. Νιώθω ταύτιση κάπως. Το ανησυχητικό είναι όταν βλέπεις ανθρώπους να μην μπορούν να αντέξουν ούτε ένα λεπτό με τον εαυτό τους, όχι το αντίθετο. Μάλλον κάτι έχεις κάνει σωστά και μπορείς να επιλέξεις με ποιους θα περνάς τον χρόνο σου και πόσο θα τους αφιερώσεις. Δεν μου ακούγεται καθόλου εγωιστικό, ίσα ίσα.