Υπερβολή βρίσκω αυτή την άποψη με τους αποξενωμενους ανθρωπους-ζομπι στα κινητά τους και στις πολύ κλειστές ζωές τους. Η πραγματικότητα της πόλης, όπως την ζω εγώ τουλάχιστον είναι διαφορετική. Ο κόσμος έχει ανάγκη το small talk στα μαγαζιά στις συνοικίες, στα μπαρ, στα καφέ, στις εκθέσεις που γίνονται σε εξωτερικούς χώρους. Κάποιοι ανταλλάσουν χαμόγελα, άλλοι κάποιο μικρό σχόλιο ή κουβέντα. Επίσης όταν εργάζεσαι, έχεις ακαδημαϊκές υποχρεώσεις, έχεις ασχολίες πχ yoga, τρέξιμο, σεμινάρια κλπ σίγουρα θα υπάρξει αλληλεπιδραση με άλλους (οι ιδιοι οι ανθρωποι δημιουργουν κοινωνικες μαζωξεις). Αυτές οι υπερβολικές εκδοχές περί απροσωπιας και κινητών τις βρίσκω αρκετά απόλυτες, και εκ των πραγμάτων αυτές είναι που μας σαμποτάρουν στην διαντιδραση. Εμένα ακόμα και ο μανάβης μου στη συνοικία με ξέρει και όλο κάτι ρωτάει ή χαιρετάει..απλοί άνθρωποι που ζουν στις πόλεις και τινι τρόπο επιζητούν τη σύνδεση. Μην τους ακυρώνουμε. Εμένα όλες μου οι σχέσεις διάζωσης δημιουργήθηκαν και πότε μου δεν περιόρισα τον εαυτό μου με απόλυτες απόψεις που με βάζουν σε boxes. (+τι γινεται με όσους δεν έχουν χρόνο και γνώσεις να σκρολαρουν και να δημιουργούν digital ζωες; -είναι πολλοι- είναι άραγε όλοι μόνοι και δυστυχεις χωρίς συνδεσεις; μήπως αυτό είναι μια πολύ απόλυτη τοποθέτηση;)
υ.σ Δεν ακυρώνω το γεγονός πως τα σοσιαλ βοηθούν και υποβοηθουν, ούτε ότι είναι ένα εύκολο εργαλείο και τροπος ζωης για καποιους, αλλά μην το τραβάμε από τα μαλλιά (ωσάν αντιδραστικοι και απληροφορητοι εφηβοι)