Λογικό να συμβαίνει αυτό που γράφεις, επειδή ο άνθρωπος είναι όχι μόνο πολυεπίπεδο ον αλλά και πολυπρισματικό.
Δεν εξαντλείται στο θέμα "κοινό χιούμορ" ή "κοινά γούστα στη μουσική" για παράδειγμα, αλλά έχει πολλές ακόμα αναγνώσεις και πλευρές που δε μπορούμε να τις αντιληφθούμε μέσω social, όμως μας υπενθυμίζουν την επώδυνη παρουσία τους στην έξω ζωή, ακόμα και μετά από λίγη ώρα πραγματικής συνομιλίας με αυτούς που είχαμε θεοποιήσει από πριν στα social.
Και τότε, επέρχεται η απομυθοποίηση.
Για να στο δώσω πιο απλά να το καταλάβεις, είναι κατ' αναλογία τόσο μεγάλη η διαφορά, όσο ανάμεσα σε μία δισδιάστατη και στατική φωτογραφία σε σχέση με τον ίδιο άνθρωπο in real που τον βλέπεις τρισδιάστατο και εν κινήσει.