Αλήθεια τώρα?? Δύο αστεράκια με το ζόρι?? Ειλικρινά δεν ξέρω πού να το αποδώσω..... Οι κωμωδίες είναι το αγαπημένο μου είδος το οποίο δυστυχώς πάσχει στα σοβαρα απο έλλειψη πρωτοτυπίας και γούστου τα τελευταια χρόνια. ¨Οταν λοιπόν πήγα να δώ το Τoute le monde debout με την άστοχη ελληνική του μετάφραση ήμουν ψιλοπροετοιμασμένη για άλλη μια πατάτα. Quelle surprise!! Γέλασα αβίαστα, διασκέδασα, προβληματίστηκα, συγκινήθηκα κι όλα αυτά χωρίς να προσβληθει η αισθητική μου με ηλιθιο σκ@@τολογικό χιούμορ (απο αυτό που ανεχόμαστε πλέον με τους κουβάδες) σε μια ταινια που για μένα τα είχε όλα: γρηγορους ρυθμούς, πραγματικές ανατροπές, ανθρώπινους χαρακτήρες με τους οποίους μπορούσες να συμπάσχεις χάρη στους υπέροχους ηθοποιούς, κομψή σκηνοθεσία (η σκηνη με το ρομαντικό ραντεβού στην πισίνα πανέμορφη) και ναι, ενα όμορφο αισιόδοξο μήνυμα που μας έκανε όλους να φύγουμε με ένα πλατυ χαμόγελο απο την αιθουσα!! Κρίμα που θάφτηκε, την θεωρώ πολύ καλυτερη απο πολλές <κωμωδίες> και δη γαλλικές που είδα τα τελευταία χρόνια, αξίζει να την δείτε εαν το χιούμορ σας δεν ικανοποιείται με αμερικάνικες κρυάδες και ψάχνετε κάτι πιο αυθεντικό. Διαμαντάκι!!!