Λυπάμαι για τον πατέρα σου, μακάρι να μην ταλαιπωρήθηκε πολύ.
Δείχνεις αποφασιστική από την εξομολόγηση και αν δεν σε πάρει από κάτω πιστεύω θα τα καταφέρεις.
Υπάρχουν πολλοί σαν εσένα και κάποιοι ακόμα χειρότερα, επειδή παλεύουν μόνοι τους με προσωπικά προβλήματα υγείας.
Θα σου έλεγα να προσπαθήσεις να βρεις καινούριες φίλες μέσω συναναστροφών και ενδιαφερόντων με άτομα περίπου ίδιου κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου με σένα - σημαντικό αυτό. Αυτές, θα σε βοηθήσουν να επιτύχεις τη διαφορετική ζωή (προς το καλύτερο) που σκέφτεσαι.
Από τη μεριά μου, σου εύχομαι καλύτερες μέρες.