Δε ξέρεις πόσο ταυτιστηκα με την ανάρτηση σου! Καταρχήν συγχαρητήρια που πήρες το δίπλωμα οδήγησης. Κατά δεύτερον μέγα λάθος που το αφήνεις ανεκμετάλλευτο. Το να οδηγείς δεν είναι πολυτέλεια είναι ανάγκη. Έχεις ένα μικρό παιδί και πρέπει να σκέφτεσαι ότι πρέπει να είσαι σε θέση να το βοηθήσεις αν πάθει κάτι και χρειάζεται να το πας κάπου αμέσως. Επίσης στερείς από τον εαυτό σου μια απίστευτη αυτονομία. Το να εξαρτάσαι από άλλους ενώ είσαι σε θέση να αυτοεξυπηρετησε είναι άδικο για εσένα. Και έρχομαι στη δίκη μου εμπειρία. Έφθασα 40 χρόνων για να πάρω το δίπλωμα και όχι μόνο το πήρα αλλά είμαι και οδηγαρα! Φοβόμουν και φυσικά το περιβάλλον μου με αποθάρρυνε να οδηγήσω γιατί μου έλεγαν ότι δεν το έχω. Ώσπου μια φίλη μου έμαθε ότι δεν έχω δίπλωμα και μου έβαλε τις φωνές. Και το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ηταν το εξής. Μου είπε, σκέψου τον πιο ηλίθια που ξέρεις ,της λέω την σκέφτηκα . ωραία μου λέει, έχει δίπλωμα και οδηγεί; Της λέω ναι. Και μου λέει , και κάθεσαι ακόμα ;!!αυτό ηταν ξεκλείδωσα. Επίσης για το μόνο που πρέπει να ανησυχείς είναι να είσαι ασφαλής. Αν πιστεύεις ότι δεν οδηγείς με ασφάλεια θα σε συμβούλευα , να κάνεις λίγα ακόμα μάθηματα με δάσκαλο. Αν τώρα φοβάσαι μη χαλάσεις το αυτοκίνητο τότε πάλι έχεις λάθος γιατί οι λαμαρίνες δεν έχουν αξία . Και ναι κάνουμε λάθη. Είναι μέρος της διαδικασίας. Είμαι βέβαια ότι αυτοί που σου λένε πρόσεχε όταν ξεκίνησαν ηταν χειρότεροι οδηγοί όταν έπιασαν το τιμόνι και γιαυτο αντιδρούν έτσι. Εν κατακλείδι , η συμβουλή μου είναι μπες στο αμάξι μόνη σου έστω να κάμεις το γύρο του τετραγώνου κάθε μέρα. Μετά λίγο πιο μακριά και σιγά σιγά θα το συνηθίσεις. αν πάλι δε το αντέχεις ούτε αυτό τότε ξανακάνε μαθήματα. Αλλα κάνε κάτι. Μη αναθέτεις την ευθύνη του εαυτού σου σε άλλους!