Για μένα όχι, δεν είναι καθόλου τρελό και έχεις άδικο.
Δεν είναι η μία εβδομάδα που θα λείψεις ή οι δεκαπέντε, αλλά το "είπα/ξείπα" που τον ξενέρωσε, και αν δεν είσαι σε θέση να κρατάς τις υποσχέσεις σου, μην υπόσχεσαι.
Και ας σκέφτεσαι από την αρχή ότι "θα βράσεις στο τσιμέντο". Στα όρια και στα θέλω μας, καλό είναι να είμαστε ξεκάθαροι.
Βασικά, δεν συζήτησες τίποτα μαζί του, αλλιώς δεν θα πείσμωνες με την αντίδραση που είχε μόνο και μόνο επειδή δεν ήταν αυτή που περίμενες. Αφορμή και πρόφαση έψαχνες, για να κάνεις το δικό σου.
Έλπιζε πώς και πώς στη δική σου συμπαράσταση που εκείνος θα βγάζει τη μπέμπελη δουλεύοντας ενώ εσύ θα διακοπάρεις και σου πρότεινε ως "αποζημίωση" κοινές διακοπές το Σεπτέμβρη και να καλύψει αυτός όλα τα έξοδα, άλλο που εσύ δεν μπορείς.
Και μετά από όλα αυτά σκέφτεσαι και μάλιστα σοβαρά να "το τελειώσεις μαζί του με το που θα γυρίσεις" ;
Θα σου έλεγα, κάνε το από τώρα · όχι μόνο γιατί δεν ταιριάζετε ο ένας με τον άλλο, αλλά μη και σε προλάβει εκείνος πρώτος.