Πάλι καλά που η συγκεκριμένη τα κατάλαβε και της άρεσαν, έστω και για λίγο. Κάποιες άλλες, από την αρχή δε δίνουν δεκάρα · αλλά στο "μωρό μου" και "κρεβάτι" τις βλέπεις να κάνουν κατοστάρια ακόμα και όταν γράφονται λάθος.
Κατά τα υπόλοιπα, υπάρχει μία παροιμία που ο Διογένης ο Κυνικός (νομίζω) την είχε πει χιλιάδες χρόνια πριν : " Και το πιο καλομαθημένο στόμα λιχουδεύεται την σκορδαλιά".
Το μέλι καλό είναι σε μικρές δόσεις · σε μεγάλες ανεβάζει ζάχαρο. Και εσύ - από όσα γράφεις - τη μπούχτισες και την έκανες να κολλάει σε αυτό.
Λογικό μετά να θέλει και κάτι "αλμυρό" να ξεκολλήσει.
Καλή και η ορθογραφία, απαραίτητη η σύνταξη/γραμματική και εντυπωσιακές οι ρίμες. Και ο Πόθος είναι γένους αρσενικού και το αναγνωστικό κοινό "Άρλεκιν" γένους θηλυκού στην τελική...
Όμως τί να την κάνει μία γυναίκα την έμπνευση ή έναν πόθο που κάποιος τα φυλάει αποκλειστικά για την δεινή και απαράμιλλη συγγραφική του πένα.