Είναι δεδομένο ότι η Εισαγγελία Ανηλίκων επιδεικνύει εγκληματική αμέλεια.Τα δημόσια νοσοκομεία ξέρουν από πρώτο χέρι, οι κοινωνικές λειτουργοί επίσης. Η Εισαγγελία όμως παραδίδει τα παιδιά στην τοξικοεξαρτημένη μητέρα ή στους εξαρτημένους γονείς. Πότε "κατέβηκε" ο κόσμος στους δρόμους για να φωνάξει για αυτό το θέμα; Μην πει κανείς ότι δεν ξέρει. Ξέρει. Απλά δεν νοιάζεται γιατί το εν δυνάμει πρεζάκι δεν μπήκε ακόμα στο σπίτι του, στο αμάξι του, στη ζωή του. Είναι παιδί ακόμα. Χωρίς κανέναν. Οι Εισαγγελείς Ανηλίκων ευθύνονται κι αυτοί. Οφείλουν να πιέσουν για περισσότερο προσωπικό. Το ίδιο και ο Συνήγορος του Παιδιού. Το ίδιο και τα χαμόγελα του παιδιού που θα έπρεπε αντί για συναυλίες και fundraising events σχεδιασμένα τόσο μα τόσο "επαγγελματικά" από διαφημιστικές εταιρείες, να μιλήσουν για το πως θα έχουν λιγότερη δουλειά, κι όχι περισσότερους ξενώνες. Μια γενιά παιδιών γεννιέται σε μια χώρα που βουτάει όλο και βαθύτερα στις εξαρτήσεις. Ακούει κανείς;