Καταλαβαίνω τη φοβία σου, αλλά δυστυχώς είναι αναπόφευκτο αυτό. Έχω χάσει το μπαμπά μου το 2018 ξαφνικά και δεν συνήλθα εύκολα. Το απότομο ξέρεις είναι χειρότερο από το να είναι προετοιμασμένος κάποιος ( πχ. αρρώστια ). Ακόμα και τώρα ξεσπώ σε κλάματα, αλλά κάποιες φορές νιώθω απλά ένα κενό. Προσπάθησε να μαζεύεις στιγμές, να έχεις όμορφες αναμνήσεις για το μέλλον και όσα χρόνια τους δώσει ο Θεός, να είστε αγαπημένοι.