6.9.2024/03: 55 Όσο και να προσπαθείς να πείσεις για την επιτυχία της δικής σου σχέσης έναντι των άλλων και μάλιστα χρησιμοποιώντας την άσχετη και (αποτυχημένη) καραμέλα της πατριαρχίας, άδικα χτυπιέσαι. Και αποδεικνύεις με αυτό τον τρόπο, ότι εσύ έχεις κόλλημα με τις σχέσεις των πολλών. "Κομπλεξισμός της μειοψηφίας" λέγεται για να σου μεταφέρω και τον τίτλο. Όπως προηγουμένως, θα επαναλάβω την ευχή για "καλά ξεμπερδέματα" (από το δίχτυ της αράχνης). Αυτή έχει το πάνω χέρι στη σχέση σας. Και το έχει, αφότου της φανέρωσες την επιθυμία σου για γάμο. Κάνω μία τελευταία προσπάθεια να στο εξηγήσω : 1) Αυτόματα, την έχεις ανεβάσει σε βάθρο από τότε και το ξέρει. Ενώ στη συνέχεια υποχώρησες, περιοριζόμενος στο είδος της σχέσης που θέλει εκείνη και ΔΕΝ περιλαμβάνει γάμο. Μεγάλο λάθος δικό σου που το γνωστοποίησες και αδυναμία στα μάτια της από τη μεριά σου. Σε έχει "σιγουράκι" έκτοτε και καβάντζα μέχρι να βρει τον επόμενο καλύτερο. 2) Ξέροντας ότι μέχρι και που θα την παντρευόσουν, σου τους γνωρίζει ή σου μιλάει για αυτούς, ώστε να κ***ώνεις για να σε έχει πάντα στο "stand by". Ενώ από τη μεριά της, δεν δίνει δεκάρα από τώρα είτε τους "κρατάς το φανάρι" μόνος σου είτε πας με άλλες 50. Τί τη νοιάζει ; Δεμένο σ' έχει. Για αυτό και δε δίνει μία, πεις/δεν πεις για τις δικές σου περιπέτειες... 3) ...Με τις οποίες πας "όταν δεν είσαστε μαζί για να ξεχνάς την απουσία της" (δικά σου λόγια). Κατ' ανάγκη πας λοιπόν, όπως κάποιος που "πίνει για να ξεχάσει". Ένας άνδρας, που έχει ερωτευτεί μία πολυγαμική γυναίκα. 4) Η ίδια, δεν έχει καμμία παρόμοια ανάγκη. Για μία γυναίκα που ζει με τέτοιον τρόπο, ο γάμος είναι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτεί. Αφού τα έχει όλα, τί να τον κάνει. Είτε παραμείνεις στη ζωή της είτε όχι, θα συνεχίσει το ίδιο βιολί. Εξάλλου, μέσα από τις τόσες της γνωριμίες εύκολα μπορεί να βρει αντικαταστάτη σου. Και αν ποτέ παντρευτεί, θα το κάνει με αυτόν που θα της παρέχει τη μεγαλύτερη υλική ασφάλεια. Και με πιο πιθανή κατάληξη, αυτήν που σου έγραψα στην προηγούμενη απάντησή μου. 5) Στο τέλος που γράφεις "αυτή είναι η σχέση που ζω", πραγματικά σε λυπήθηκα. Για τους λόγους που γράφω στα 3) και 4). Συμπέρασμα : Όπως πας με τις άλλες "για να ξεχάσεις" , με τον ίδιο τρόπο έγραψες την εξομολόγηση μπας και ξεχάσεις την κατάντια της σχέσης που βρίσκεσαι μπλεγμένος. Και δε μιλώ για τις υπόλοιπες ελεύθερες σχέσεις που μπορεί να είναι μια χαρά, αλλά αποκλειστικά για τη δική σου. Αυτά από μένα, το λήγω και εγώ εδώ.
6.9.2024/03: 55
Όσο και να προσπαθείς να πείσεις για την επιτυχία της δικής σου σχέσης έναντι των άλλων και μάλιστα χρησιμοποιώντας την άσχετη και (αποτυχημένη) καραμέλα της πατριαρχίας, άδικα χτυπιέσαι. Και αποδεικνύεις με αυτό τον τρόπο, ότι εσύ έχεις κόλλημα με τις σχέσεις των πολλών. "Κομπλεξισμός της μειοψηφίας" λέγεται για να σου μεταφέρω και τον τίτλο.
Όπως προηγουμένως, θα επαναλάβω την ευχή για "καλά ξεμπερδέματα" (από το δίχτυ της αράχνης).
Αυτή έχει το πάνω χέρι στη σχέση σας. Και το έχει, αφότου της φανέρωσες την επιθυμία σου για γάμο. Κάνω μία τελευταία προσπάθεια να στο εξηγήσω :
1) Αυτόματα, την έχεις ανεβάσει σε βάθρο από τότε και το ξέρει. Ενώ στη συνέχεια υποχώρησες, περιοριζόμενος στο είδος της σχέσης που θέλει εκείνη και ΔΕΝ περιλαμβάνει γάμο. Μεγάλο λάθος δικό σου που το γνωστοποίησες και αδυναμία στα μάτια της από τη μεριά σου. Σε έχει "σιγουράκι" έκτοτε και καβάντζα μέχρι να βρει τον επόμενο καλύτερο.
2) Ξέροντας ότι μέχρι και που θα την παντρευόσουν, σου τους γνωρίζει ή σου μιλάει για αυτούς, ώστε να κ***ώνεις για να σε έχει πάντα στο "stand by". Ενώ από τη μεριά της, δεν δίνει δεκάρα από τώρα είτε τους "κρατάς το φανάρι" μόνος σου είτε πας με άλλες 50. Τί τη νοιάζει ; Δεμένο σ' έχει. Για αυτό και δε δίνει μία, πεις/δεν πεις για τις δικές σου περιπέτειες...
3) ...Με τις οποίες πας "όταν δεν είσαστε μαζί για να ξεχνάς την απουσία της" (δικά σου λόγια). Κατ' ανάγκη πας λοιπόν, όπως κάποιος που "πίνει για να ξεχάσει". Ένας άνδρας, που έχει ερωτευτεί μία πολυγαμική γυναίκα.
4) Η ίδια, δεν έχει καμμία παρόμοια ανάγκη. Για μία γυναίκα που ζει με τέτοιον τρόπο, ο γάμος είναι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτεί. Αφού τα έχει όλα, τί να τον κάνει. Είτε παραμείνεις στη ζωή της είτε όχι, θα συνεχίσει το ίδιο βιολί. Εξάλλου, μέσα από τις τόσες της γνωριμίες εύκολα μπορεί να βρει αντικαταστάτη σου. Και αν ποτέ παντρευτεί, θα το κάνει με αυτόν που θα της παρέχει τη μεγαλύτερη υλική ασφάλεια. Και με πιο πιθανή κατάληξη, αυτήν που σου έγραψα στην προηγούμενη απάντησή μου.
5) Στο τέλος που γράφεις "αυτή είναι η σχέση που ζω", πραγματικά σε λυπήθηκα.
Για τους λόγους που γράφω στα 3) και 4).
Συμπέρασμα : Όπως πας με τις άλλες "για να ξεχάσεις" , με τον ίδιο τρόπο έγραψες την εξομολόγηση μπας και ξεχάσεις την κατάντια της σχέσης που βρίσκεσαι μπλεγμένος. Και δε μιλώ για τις υπόλοιπες ελεύθερες σχέσεις που μπορεί να είναι μια χαρά, αλλά αποκλειστικά για τη δική σου.
Αυτά από μένα, το λήγω και εγώ εδώ.