Αφου το εχεις παρει αποφαση οτι απο εκει δεν μπορεις να αλλαξεις ποστο ή αλλη εργασια,τοτε θα πρεπει να κατσεις να αναρωτηθεις:αξιζει περισσοτερο η δικη τους "απεραντοσυνη" στο χωρο εργασιας απο τη δικη σου σωματικη και ψυχικη υγεια? Φυσικα και οχι και εχεις απολυτο δικιο οταν λες οτι ειναι ανυποφορη η καθημερινη κατασταση αυτη οπως μας την περιγραφεις,ομως,αφου δεν υπαρχει εξοδος κινδυνου θα σου προτεινα να το παιξεις τρελη οπως λεμε στην καθομιλουμενη.Τρελανε τους βρε παιδι μου και αστους να πνιγουν μεσα στην δικη τους τοξικοτητα.Εχω αντιμετωπισει κι εγω τοξικοτητα στο χωρο εργασιας,το αντιμετωπισα με 2 τροπους ή τους εριχνα ρακετα πισω την ιδια τοξικοτητα που εκτοξευαν -μεσα σε πλαισια που δεν μπορουσε το ιδιο το αφεντικο να μου προσαψει τιποτα- ή το επαιζα τρελη περα βρεχει και ημουν επικεντρωμενη στη δουλεια μου παρολη την αρνητικη τους τοξικοτητα. Πρεπει επομενως να εξοπλισεις εσενα περισσοτερο,ή δεν θα δινεις καθολου μα καθολου σημασια και θα εισαι στην κοσμαρα σου συγκεντρωμενη ή θα τους επιστρεφεις την τοξικοτητα.Ξερεις απο ενα σημειο και μετα και ο πιο τοξικος λιωνει μεσα στο ιδιο του το δηλητηριο. Βαλε τα ορια σου και μην ανεχεσαι τιποτα απο κανεναν. Σημασια εχει να διαφυλαξεις τη δικη σου προσωπικη σωματικη και ψυχικη υγεια,απο τον καθε "εξυπνο" τοξικο που νιωθει δυνατος μεσα στην διαλυμενη τοξικοτητα του.Διαλυσε τους κι εσυ.Μπορεις. Και μην το βαζεις κατω. Διαφορετικα θα πρεπει να αναζητησεις αλλου εργασια εφοσον δεις οτι η κατασταση εχει φτασει στο τερμα απροχωρητο. Πιστευω οτι εισαι δυνατη και οτι θα τους βαλεις στη θεση που τους αρμοζει.