Καλά κάνεις και ελπίζεις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία (πεθαίνει πάντως). Αυτό που σε απασχολεί, απασχολεί πολλούς εδώ και δεκαετίες (πριν γεννηθώ δεν ξέρω). Το μόνο που βλέπω είναι πως η ανθρώπινη πορεία είναι μονόδρομος. Επομένως, περιμένω τα πράγματα να διαλυθούν κάποια στιγμή. Τίποτα δεν κρατά για πάντα, όλα φτάνουν στο φυσικό τους τέλος. Αυτό δε σημαίνει ότι σταματάμε τους αγώνες και την προσπάθεια, έστω και για την "τιμή των όπλων". "Ο ανθρώπινος πολιτισμός πηγή δυστυχίας" είχε πει κάποιος πολλά χρόνια πριν.
Κοίτα όμως, 10000 χρόνια και μέσα σε αυτά κάναμε τόσα, αλλάξαμε άλλα τόσα... και πολύ κρατήσαμε, ας μην έχουμε παράπονο.
Για να στο ελαφρύνω λίγο, ένας φίλος μου είχε πει πριν χρόνια το εξής :
" Αν ο καθένας μας είχε από μία γυναίκα να τον αγαπάει, οι πόλεμοι και η πείνα στον πλανήτη θα ήταν παρελθόν ! ".