Αυτοί που λένε "να κάνουμε υπομονή με έναν εσωστρεφή και να μην πιέζουμε" εξισώνουν (όπως και εσύ μέσω της εξομολόγησής σου) την εσωστρέφεια με κάποια ψυχική πάθηση. Δεν είναι όμως αρρώστια ή κουσούρι, εκτός και αν όλοι εσείς βρείτε κάποια άλλη λέξη.
Είναι αποκλειστικά ζήτημα χαρακτήρα · επομένως αν περιμένετε ο άλλος να αλλάξει, μάταια θα περιμένετε. Του άλλου, μπορεί να του αρέσει ο εαυτός του έτσι εσωστρεφής όπως είναι και αντίθετα, να "τα παίρνει" με εσάς τους εξωστρεφείς που θέλετε να τον βάλετε σε τάξη.
Επίσης αναρωτιέμαι, αν εσένα σου χαλάει "το κέφι, τη διάθεση και την καθημερινότητα" μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, στην αρχή που τον πλησίασες και έκανες σχέση μαζί του όντως εντελώς διαφορετική και όπως τον είδες -η εσωστρέφεια είναι βασικό στοιχείο χαρακτήρα και φαίνεται από την αρχή- έψαχνες για σύντροφο ή για ασθενή να θεραπεύσεις ;