Ο φίλος σου είχε δίκιο : για να γνωρίσεις καλά έναν άνθρωπο, χρειάζεται πρώτα να συγκατοικήσεις μαζί του. Είναι ένας ενοχλητικός κανόνας που καλό είναι να τον έχουμε υπόψη. Πάει πακέτο με τον άλλο, των "τεσσάρων σταδίων εξέλιξης" που μας έλεγαν οι πιο παλιοί και πρέπει να περάσει μία σχέση προκειμένου να κυλήσει ομαλά : σεξ/συγκατοίκηση/γάμος/παιδιά. Και ότι αν δεν περάσει με τη σειρά αυτή και τα 4 στάδια, δε βγαίνει επιτυχημένη... Στο δύσκολο στάδιο της συγκατοίκησης είναι που κολλάμε οι περισσότεροι, επειδή η τριβή στις καθημερινές μικρολεπτομέρειες και πόσο θα εστιάσουμε στις διαφορές τους είναι που θα την κρίνουν. Με μία που συγκατοικούσαμε σπίτι μου κάποτε, την πείραζε που είχα συνηθίσει να τρώω ατομική σαλάτα σε πλαστικό πιάτο και όχι σε γυάλινο. Με μία άλλη, με πείραζε που συνήθιζε κάθε φορά να καθαρίζει παντού με χλωρίνη και δε μπορούσα να ανασάνω. Κάνεις ευγενική παρατήρηση, αλλά το όλο παιχνίδι κρίνεται στο πόσο θα υποχωρήσει ο ένας ή ο άλλος την κάθε φορά. Δε γίνεται να υποχωρεί πάντα ο ένας. Στην περίπτωσή σας μόνο εσύ υποχωρείς, ενώ παράλληλα έβαλες το "παραδείσιο πουλί" να στρογγυλοκαθήσει σπίτι σου που του φαίνεται σα χρυσό κλουβί και του φταίνε τα πάντα. Οι απαιτήσεις της όπως τις γράφεις είναι υπερβολικές ή εντελώς παράλογες. Στο θέμα του φαγητού πώς δε σου παίρνει "και τη μπουκιά απ' το στόμα". Δεν θέλει να αερίζεται το σπίτι, την πειράζει όμως ο καπνός δύο τσιγάρων σε σπίτι 120 τ.μ. Δεν θέλει να κάνει δουλειές, αλλά βολεύεται από τη μάνα σου που της μαγειρεύει και από εσένα στις υπόλοιπες να της κάνεις την υπηρέτρια του σπιτιού σου. Αυτή η γυναίκα δεν κάνει για σένα, και πιθανότατα σε βλέπει υποτιμητικά και ως προς τη δουλειά σου. Μόνο να την αποστειρώσεις και την ίδια πριν την αγκαλιάσεις δε σου ζήτησε. Ξέρει πάντως να καταστρώνει λίστες για άλλους... Δυστυχώς, οι άνθρωποι όταν τα φτιάχνουμε δεν είμαστε νεογέννητοι. Κουβαλάμε ένα παρελθόν ανατροφής πίσω μας που πολλές φορές είναι κατά πολύ διαφορετικό. Μεγαλώσατε "σε δύο πολύ διαφορετικές οικογένειες" και να που βγαίνει τώρα στην πορεία αυτό. Το να θέλει να περάσει τις γιορτές μακριά σου, ήδη είναι η αρχή του τέλους. Καλά έκανες και συγκατοίκησες μαζί της λίγους μήνες μετά τη γνωριμία σας, επειδή κανείς μας δεν θέλει ένα δικτάτορα στη ζωή του.
Ο φίλος σου είχε δίκιο : για να γνωρίσεις καλά έναν άνθρωπο, χρειάζεται πρώτα να συγκατοικήσεις μαζί του.
Είναι ένας ενοχλητικός κανόνας που καλό είναι να τον έχουμε υπόψη. Πάει πακέτο με τον άλλο, των "τεσσάρων σταδίων εξέλιξης" που μας έλεγαν οι πιο παλιοί και πρέπει να περάσει μία σχέση προκειμένου να κυλήσει ομαλά : σεξ/συγκατοίκηση/γάμος/παιδιά. Και ότι αν δεν περάσει με τη σειρά αυτή και τα 4 στάδια, δε βγαίνει επιτυχημένη...
Στο δύσκολο στάδιο της συγκατοίκησης είναι που κολλάμε οι περισσότεροι, επειδή η τριβή στις καθημερινές μικρολεπτομέρειες και πόσο θα εστιάσουμε στις διαφορές τους είναι που θα την κρίνουν.
Με μία που συγκατοικούσαμε σπίτι μου κάποτε, την πείραζε που είχα συνηθίσει να τρώω ατομική σαλάτα σε πλαστικό πιάτο και όχι σε γυάλινο.
Με μία άλλη, με πείραζε που συνήθιζε κάθε φορά να καθαρίζει παντού με χλωρίνη και δε μπορούσα να ανασάνω.
Κάνεις ευγενική παρατήρηση, αλλά το όλο παιχνίδι κρίνεται στο πόσο θα υποχωρήσει ο ένας ή ο άλλος την κάθε φορά. Δε γίνεται να υποχωρεί πάντα ο ένας.
Στην περίπτωσή σας μόνο εσύ υποχωρείς, ενώ παράλληλα έβαλες το "παραδείσιο πουλί" να στρογγυλοκαθήσει σπίτι σου που του φαίνεται σα χρυσό κλουβί και του φταίνε τα πάντα.
Οι απαιτήσεις της όπως τις γράφεις είναι υπερβολικές ή εντελώς παράλογες.
Στο θέμα του φαγητού πώς δε σου παίρνει "και τη μπουκιά απ' το στόμα".
Δεν θέλει να αερίζεται το σπίτι, την πειράζει όμως ο καπνός δύο τσιγάρων σε σπίτι 120 τ.μ.
Δεν θέλει να κάνει δουλειές, αλλά βολεύεται από τη μάνα σου που της μαγειρεύει και από εσένα στις υπόλοιπες να της κάνεις την υπηρέτρια του σπιτιού σου.
Αυτή η γυναίκα δεν κάνει για σένα, και πιθανότατα σε βλέπει υποτιμητικά και ως προς τη δουλειά σου. Μόνο να την αποστειρώσεις και την ίδια πριν την αγκαλιάσεις δε σου ζήτησε.
Ξέρει πάντως να καταστρώνει λίστες για άλλους...
Δυστυχώς, οι άνθρωποι όταν τα φτιάχνουμε δεν είμαστε νεογέννητοι. Κουβαλάμε ένα παρελθόν ανατροφής πίσω μας που πολλές φορές είναι κατά πολύ διαφορετικό. Μεγαλώσατε "σε δύο πολύ διαφορετικές οικογένειες" και να που βγαίνει τώρα στην πορεία αυτό.
Το να θέλει να περάσει τις γιορτές μακριά σου, ήδη είναι η αρχή του τέλους.
Καλά έκανες και συγκατοίκησες μαζί της λίγους μήνες μετά τη γνωριμία σας, επειδή κανείς μας δεν θέλει ένα δικτάτορα στη ζωή του.