Μία ζωή αποτυχίες...η μητέρα σου που βρήκε το κουράγιο και το σθένος να σε βοηθήσει ολομόναχη να μεγαλώσεις, που δεν είχε στήριξη από πουθενά και που δεν έπινε, δυστυχώς δεν σου χρησίμευσε ως πρότυπο.
Στα γεγονότα που παραθέτεις ως flash backs δε βρίσκω χρονική αλληλουχία, οπότε θα σταθώ στο κύριο πρόβλημα, που είναι το ποτό.
Εκεί πρέπει να επικεντρωθείς πρωταρχικά ώστε με την ανάλογη ψυχοθεραπεία αλλά και ψυχολογική/συναισθηματική υποστήριξη από δικούς σου ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν να βοηθηθείς.
Ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά μη ντραπείς να ομολογήσεις στους άλλους πως έχεις πρόβλημα και μην προσπαθείς να το κρατήσεις κρυφό ή να το κουκουλώσεις, επειδή θα γίνει ακόμα χειρότερο.
Κανείς μα κανείς (άνδρας ή γυναίκα) δεν ανέχεται για πολύ στο πλευρό του κάποιον που συνηθίζει να πίνει και να μεθάει, πέρα από τα μελλοντικά προβλήματα υγείας που θα σου επιφέρει.
Αυτό θεωρώ πως δημιούργησε τα περισσότερα προβλήματα και την έλλειψη συνεννόησης με τους γύρω σου όπως τα περιγράφεις στην εξομολόγησή σου · οι τάσεις κυκλοθυμίας που δύσκολα γίνονται ανεκτές είναι το πρώτο από αυτά.
Προσπάθησε να μην πέφτεις στην παγίδα όποτε βρίσκεσαι στις μαύρες σου να καταφεύγεις εκεί, δε δίνει λύση, ούτε καν παρηγοριά.
Σου εύχομαι από την καρδιά μου ο καινούριος χρόνος να σε βρει πιο προετοιμασμένη και ψυχικά δυναμωμένη, ώστε να το παλέψεις και να καθαρίσεις.