Δεν ήμουν ζεστή απέναντι της. Πιο πολύ τυπική ημουν. Της ευχηθηκα για το νέο έτος και της έστειλα το φάρμακο που βρήκα για την περίπτωση της. Της είπα πως δεν θα περιμένω πια απάντηση στο ερώτημα που της είχα κάνει. Αν θέλει είμαι ανοιχτή σε διάλογο , αρκει να το θέλει. Αν δεν θέλει, δεν θα ξανά στείλω τίποτα να μην φαίνομαι ενοχλητική. Το έχει διαβάσει σίγουρα κι ας φαίνεται αδιαβαστο. Ξέρει να το κάνει αυτο.Το ιδανικό θα ήταν να την έπαιρνα τηλέφωνο, αλλά σπανίως το σηκώνει οπότε αναγκαστικά έστειλα μήνυμα., αφού αποφεύγει τη συνάντηση . Έχει πολύ πείσμα και νιώθει πως την απέρριψα. Δεν σκέφτεται τη δική μου θέση. Έχουμε και οι δύο διαφορετικά προβληματα που μας ταλαιπωρούν. Τα δικά μου δεν τα ξέρει καν. Δεν έπαιρνε ούτε ένα τηλέφωνο για καιρό.Αποξενωθηκαμε. Κουράστηκα να στενοχωριεμαι και να αναρωτιέμαι. Να λέω ψέματα στον εαυτό μου πως δεν με ενοχλεί αυτή η αδιάφορη στάση. Στενοχωριομουν πριν τα πω, στενοχωριεμαι και που της τα είπα γιατι δεν άλλαξε κάτι προς το καλύτερο (γεγονός που δεν με εκπλήσσει καθόλου,είναι αρκετά προβλέψιμη).Μόνο που νιώθω ξηγημενη και πιο ελαφριά, αλλά όχι χαρούμενη. Τελοσπαντων, ας κάνει ότι νομίζει που αμφιβάλλω να πει κάτι. Την θεραπεία της την έστειλα να γίνει καλά και ας μην επικοινωνήσει. Θα με εξεπλητε ευχάριστα αν υπήρχε αντίλογος, αλλά απ' ότι φαίνεται δεν τη νοιάζει καθόλου.