Εντάξει, εσένα σου ταιριάζουν οι "λίγοι και καλοί", αλλά να στο εξηγήσω :
Στο σχολείο είμαστε νέοι και ψαχνόμαστε. Κάποιοι που έχουν ψαχτεί περισσότερο νοιώθουν πως δεν κολλάνε σε μεγάλη και επιφανειακή παρέα για το χαβαλέ, αλλά με λίγους και συγκεκριμένους που έχουν παρόμοιους προβληματισμούς και ανησυχίες.
Το θέμα είναι πως επειδή είμαστε νέοι, παράλληλα είμαστε και ευμετάβλητοι · μπορεί να αλλάζουμε με τα χρόνια από λίγο ως πολύ.
Αυτοί που είχαν ψαχτεί περισσότερο από νέοι, αλλάζουν και λιγότερο. Αλλάζουμε όμως όλοι, τόσο λόγω της πρόσθετης περιπλοκότητας όσο και από ιδιορρυθμίες που κάθε άνθρωπος αποκτά όσο μεγαλώνει.
Όταν λοιπόν περάσουν τα χρόνια και μεγαλώσουν, όχι μόνο βρίσκουν πιο δύσκολα ανθρώπους να ταιριάξουν, αλλά ίσως πολλές φορές νοιώθουν -όπως εσύ- πως "χαμένοι στα ρηχά νερά" και κάνοντας χαβαλέ μέσα σε μία μεγάλη παρέα, από τη μία διασφαλίζουν τη διαφορετικότητα και από την άλλη αποδιώχνουν την πνευματική μοναξιά τους. Θα είναι για λίγο όμως · δεν είναι αυτό που τους ταιριάζει πραγματικά.