Τελικά η ανθρωπότητα δεν έχει κάνει και πολλά βήματα μπροστά. Αντί η θρησκευτική πίστη, μία εντελώς προσωπική επιλογή, να ανακουφίζει ενδεχομένως τον πιστό, δίνοντάς του απαντήσεις σε υπαρξιακά και θεμελιώδη ερωτήματα που δεν μπορούν ν΄απαντηθούν αλλιώς, εξακολουθεί να καθιστά τους ανθρώπους έρμαια "γραφών" και θρησκευτικών ηγετών.Η επικράτηση του ενός σε βάρος του άλλου είναι μία από τις επιταγές των "γραφών" που δεν θα καταλάβω ποτέ. Ούτε πώς μπορεί να είναι αυτός ο στόχος ανθρώπων που ζουν σε άσχημες συνθήκες διαβίωσης. Διαμαρτύρονται και απειλούν με καταστροφή για τα σκίτσα του Μωάμεθ και όχι για τη φτώχια τους, την έλλειψη εκπαίδευσης, περίθαλψης, ισότητας και ατομικών δικαιωμάτων, ούτε ασφαλώς για το δικαίωμά τους να πιστεύουν σε ό,τι θέλουν, με τον τρόπο που θέλουν.Ο σκοπός της θρησκευτικής πίστης είναι να σε απελευθερώνει από τη θνητή φύση σου και μόνο, να σε παρηγορεί για την μοναξιά και τη φθορά. Κι αυτό είναι ένας καθαρά προσωπικός αγώνας. Η ανθρωπότητα δεν έχει δώσει ακόμα απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα - θα έπρεπε όμως να έχει δώσει την ελευθερία στα άτομα να βρίσκουν τη γαλήνη όπου μπορούν (κι ασφαλώς να μην με αναγκάζει κανένας ν' ακολουθήσω το δικό του δρόμο).