Ακόμα και στην περίπτωση που δείχνεις gay εμφανισιακά, το να δεχτεί πρώτα το κέρασμα και να πιει την ποτάρα του ενώ εκ των υστέρων σου την είπε, τον κάνει εντελώς απαράδεκτο τον τύπο και θα έπρεπε τουλάχιστο να τον προσβάλλεις (εξαιρώ μόνο την περίπτωση να του ξεφούρνισες εσύ κάτι σχετικό στην πορεία). Αυτά, για να αρχίσουμε από το τέλος.
Κατά τα υπόλοιπα που γράφεις στην εξομολόγηση, πέρα από τη γενική διαπίστωση ότι οι φιλίες δυσκολεύουν με τα χρόνια, δε νομίζω ότι ο "διαχωρισμός" που τους κάνεις σε χρόνια και σε τάξεις είναι τόσο διακριτός.
Στο δημοτικό, γίνονται εύκολα φιλίες αλλά σπάνε εξίσου εύκολα. Στο γυμνάσιο και λύκειο δεν πρέπει να διαφέρεις και πολύ ενδυματολογικά · αλλά και τότε παίζουν ρόλο τα ενδιαφέροντα που έχεις όπως μουσική κλπ · το ίδιο και στο πανεπιστήμιο, όπου εκεί όμως δεν παίζει και τόσο μεγάλο ρόλο το ενδυματολογικό. Σε αυτές τις ηλικίες και μέχρι το πανεπιστήμιο πιστεύω, γίνονται συνήθως και οι ισχυρότερες φιλίες που αντέχουν στο χρόνο · για τους άνδρες, άντε να συμπεριλάβω και τον στρατό.
Μετά όπως λες, έχει φτιάξει κάποιες φιλίες από παλιά ο καθένας και η κάθε νέα προσέγγιση γίνεται πιο υπολογισμένα και συμφεροντολογικά... αυτό το μαθαίνουν όλοι.
Δεν πας πλέον όπως στο δημοτικό να πιάσεις τον άλλο από τον ώμο να του πεις "Θες να γίνουμε φίλοι ; " , αλλά αυτό έρχεται -αν έρθει- με τον καιρό και την τριβή ανάμεσα στους δύο σε καλά και άσχημα, χωρίς να ειπωθεί.
Για αυτό και αν πλησιάσεις κάποιον με συμπεριφορά δημοτικού ενώ είσαι τριαντάρης, δικαιολογημένα θα σε κοιτάξει ο άλλος με καχυποψία...
Αυτό, για να ξαναγυρίσουμε στο τέλος και στο περιστατικό που περιγράφεις.