Ορίστε,μου φάγατε τ' αυτιά τόσο καιρό:" ο Λάνθιμος,ο Λάνθιμος και ο Λάνθιμος"!!Σας ρωτώ,λοιπόν: που είναι ο Λάνθιμος σ' αυτό που είδα; Είναι μεν καλογραμμένη,καλοπαιγμένη,γενικώς καλογυρισμένη,ΑΛΛΑ,η ευνοούμενη(σκόπιμα με μικρό ε)δεν έχει σχεδόν κανένα από τα χαρακτηριστικά του σινεμά που έκανε μέχρι και το Ελάφι(σκόπιμα με κεφαλαίο Ε),με βασικό τον τρόπο ερμηνείας των ηθοποιών,οι οποίες παίζουν τόσο φυσικά και ανθρώπινα που...δικαιολογούν τις υποψηφιότητες τους στα όσκαρ(και τον χαρακτηρισμό τους ως ανθρώπινα όντα,επίσης)!!!Η αλήθεια που δεν βλέπω να παραδεχόμαστε είναι πως ο Έλληνας δημιουργός(εκών άκων;)έβαλε πολύ νερό στο ιδιαίτερο κρασί του,σε σημείο να μη μπορείς να καταλάβεις αν βλέπεις Λάνθιμο ή frears ή aronofski ή pasolini ή bunuel ή gilliam ή coen.Που πήγε το weird wave; Αν υπήρξε ποτέ...Μόνο μερικά πικάντικα αστεία για το σεξ(επιπέδου ανδροπαρέας λυκείου,στα οποία μόνο εγώ γελούσα στην αίθουσα,αν κι 40άρης...)και κάποιες τραβηγμένες απ' τα μαλλιά σουρεαλιστικές σκηνές,θυμίζουν τον Λάνθιμο του παρελθόντος,αλλά και πάλι δεν σώζεται ο wannabe(;) auteur.Δυστυχώς,φαίνεται πως ο Λάνθιμος αλλοτριώθηκε από την ξένη(με την έννοια:οποιαδήποτε άλλη,πλην της δικής του)αφήγηση και έχασε ή ήθελε να χάσει το προσωπικό του στίγμα,πράγμα το οποίο εγώ,προσωπικά,δεν θεωρώ και τόσο κακό,διότι εμένα μόνο οι αγγλόφωνες του ταινίες μ' αρέσουν και είναι γενικά παρακολουθήσιμες...Η ταινία ουσιαστικά είναι ένα κουτσομπολιό.Θα μπορούσε ο Λάνθιμος να μας έβγαζε για καφέ και να μας έλεγε(όχι να μας έδειχνε):λοιπόν,μάγκες ακούστε τί γινότανε στην βρετανική αυλή πριν κάτι αιώνες. Και ως τέτοιο,έχει την ίδια μοίρα με το θέμα της:την απολαμβάνεις όσο διαρκεί,την ξεχνάς αμέσως μόλις τελειώσει και αισθάνεσαι πως έχασες κομματάκι και τον χρόνο σου.Η μόνη που εξέχει και κυριολεκτικά κλέβει την παράσταση είναι η απολαυστική emma stone,στην καλύτερη μέχρι τώρα ερμηνεία της!Υ.Γ 1 τώρα,πραγματικά φοβάμαι τον Κουαρόν. Υ.Γ 2 η σκηνή με το κουνελάκι είναι ανησυχητικά ρεαλιστική...