Μερικές φορές, είναι έτσι όπως τα γράφεις. Άλλες φορές πάλι, δεν είναι. Υπάρχουν κουβέντες με κουβέντες και συζητήσεις επί συζητήσεων. Εξαρτάται από το ποιόν των συνομιλητών στο κατά πόσο θα εξελιχθεί σε μία πολιτισμένη αφιλοκερδή συζήτηση ή στο κατά πόσο θα ευχηθείς μέσα σου να φύγει από κοντά σου και να αλλάξει θέση το συντομότερο.
Άλλοι, προτιμούν να ακούνε · τόσο πολύ, που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν ενδιαφέρονται πραγματικά και αν καταλαβαίνουν όσα τους λες. Άλλοι, μιλούν με τις ώρες, δε βάζουν γλώσσα μέσα και καταλήγουν βαρετοί. Κάποιοι συνδυάζουν με άνεση και τα δύο.
Όσο για τα κοινά που μπορεί να έχεις με κάποιον άνθρωπο, δε μπορείς να τα καταλάβεις με μισή ώρα συζήτηση, δυστυχώς.
Αν υπάρχει ισχυρή ένδειξη για κάτι πραγματικά κοινό, θα φανεί από το εξής : η συζήτηση θα "ανάψει" όπως λέμε, θα συνεχιστεί με ακόμα μεγαλύτερη ζωντάνια και ενδιαφέρον και στο τέλος θα θελήσετε να ανταλλάξετε αριθμούς ώστε να ξανασυναντηθείτε με τον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Διαφορετικά, ίσως μόνο να συγκατανεύει σε ό, τι του λες προκειμένου να φανεί ευγενής ενώ από μέσα του μπορεί να διαφωνεί σχεδόν με όλα όσα ακούει · ενώ εσύ νομίζεις πως έχεις κάποια κοινά μαζί του.
Από την άλλη, και στο διαδίκτυο γίνονται πολλές συζητήσεις και εκεί μάλιστα, υπάρχει μεγαλύτερη ευχέρεια · άλλο κατά πόσο ειλικρινείς είναι... και φυσικά, δεν αντικαθιστούν τη ζωντανή συζήτηση.
Συμπέρασμα ; Απλά περνάς την ώρα σου ευχάριστα όταν συζητάς για λίγη ώρα με αγνώστους, άντε να μάθεις κάτι ακόμα · τίποτα παραπάνω όμως.
Και βασικά, αυτού του είδους οι τυχαίες συζητήσεις που λήγουν μετά το πέρας της διαδρομής, μία μορφή συγκαλυμμένης γκρίνιας είναι ώστε να ξεδώσουν για λίγο και οι δύο · σπάνια να καταλήξουν σε κάτι εποικοδομητικό.
Είναι χρήσιμο όμως έστω και αυτό, οπότε καλά κάνεις που συζητάς και να το συνεχίσεις.