Με αφορμή τα γεγονότα στο ‘Χυτήριο’ : Το θέαμα αυτό μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει, όταν όλοι φαίνεται να διαγωνίζονται για το ποιος θα φανεί πιο ανόητος.Από την μια πλευρά έχουμε τους ανεκδιήγητους 'ταλιμπάν' της Ορθοδοξίας, εξαντλητικά γραφικότατοι και αυτόκλητοι υπερασπιστές της πίστεως, πιο χριστιανοί από τους χριστιανούς και πιο Έλληνες από τους Έλληνες κατά την περήφανη -και καθόλου ταπεινή- άποψη τους. Ξύλινοι σταυροί, θυμιάματα, κομποσκοίνια και εικονίσματα σε παράταξη για να υπερασπιστούν κάποιον που φαινομενικά πιστεύουν ότι γνωρίζουν και ακολουθούν τα διδάγματα του, αλλά κάθε άλλο παρά είναι έτοιμοι να γυρίσουν και ‘το άλλο μάγουλο’ στους εχθρούς τους. Καταδικάζουν οτιδήποτε φημολογείται ότι προσβάλει την θρησκεία τους, παρότι δεν έχουν δει τα επίμαχα έργα, αλλά γνωρίζουν αποσπασματικά, επιφανειακά το περιεχόμενο τους, όπως ακριβώς δηλαδή υποπτεύομαι ότι γνωρίζουν και την Καινή διαθήκη. (Πως γίνεται πάντα οι πιο ημιμαθείς να είναι και οι πιο απόλυτοι άνθρωποι άραγε?)Από την άλλη πλευρά (και δεν υσχιει για ολους φυσικά) έχουμε τους φανατικούς ‘μοντερνιστές’ όπου μέσα από ένα πέλαγος νεωτερίστικων συμπλεγμάτων και η ανάγκη να ξεπεράσουν τα ‘παραδοσιακά’ σεμεδάκια και τα γεμιστά της μαμάς, είναι ικανοί να αφουγκραστούν και να υιοθετήσουν ΑΚΡΙΤΑ οτιδήποτε πλασάρεται ως προχωρημένο, εναλλακτικό προκλητικό. Για να μην παρεξηγηθώ: Αν βρισκόμουν στο Χυτήριο, θα ήμουν εκεί για να υπερασπιστώ σθεναρά το δικαίωμα του καθενός να ανεβάζει/ να σκηνοθετεί/να τραγουδάει/να συζητάει για οποίο θέμα θέλει, όπως το θέλει. Δεν θα ήμουν εκεί όμως για να υπερασπιστώ το συγκεκριμένο έργο, που έχει τύχει να το δω παλιότερα σε ντοκιμαντέρ και απλώς, κατά την γνώμη μου, γίνεται πολύ κακό για το τίποτα, μια μετριότητα που έχει γραφτεί σαφέστατα για να προκαλέσει - μια πανεύκολη τακτική που δυστυχώς εφαρμόζουν πολλοί άνθρωποι της μοντέρνας τέχνης, για απλά δεν έχουν το όραμα να πουν κάτι καινούργιο. Δεν θα ήμουν εκεί μόνο και μόνο για να την 'σπάσω’ και να εκνευρίσω την Χρυσή Αυγ- που ξαφνικά υπερασπίζεται και την Ορθοδοξία!- όπου λαθεμένα θα μπορούσε κανείς να πει ότι, οτιδήποτε δεν γουστάρουν οι ναζιστές, εγώ θα το αγκαλιάζω και θα το αποδέχομαι σαν κάτι εξαιρετικό, θαυμάσιο και άξιο λόγου.Είμαι συνειδητά υπέρ της ανοχής, της αποδοχής των άλλων ιδεών και αντιλήψεων και κατά κάθε είδους φανατισμού, σκοταδισμού, ολοκληρωτισμού και λογοκρισίας. Θα ένιωθα όμως πολύ πιο άνετα, αν τα έργα που πρέπει να υπερασπιζόμαστε είχαν και κάποιο αισθητικό-καλλιτεχνικό βάρος, όπως παλιότερα στα μέρη μας είχαν δεχθεί παρόμοιες αντιδράσεις από τους φανατικούς τα έργα 'Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται ή το 'Life of Brian' που έδιναν μια άλλη διάσταση στην ιστορία του Χριστού χωρίς ιδιαίτερα να βασίζονται στη χυδαιολογία η να έχουν διάθεση να προκαλέσουν ‘σώνει και καλά’. Με ενοχλεί επίσης που σε πρόσφατο αντίστοιχο περιστατικό με σοβαρές διεθνείς διαστάσεις, επειδή είμαι αναφανδόν κατά τις λογοκρισίας και της θρησκοληψίας, έπρεπε να υπερασπιστώ κάποια άνοστα κόμικς ή μια αθλιότατη ταινία για τον Μωάμεθ, έναντι της πιο αρτηριοσκληρωτικής ομάδας ισλαμιστών φονταμενταλιστών, όπου για αυτούς μια απλή κριτική μάτια σε θέματα θρησκείας πληρώνεται με αίμα. Με ενοχλεί γενικότερα όταν βρίσκομαι λόγω αρχών, στη δυσάρεστη θέση να υπερασπίζομαι μια ανοησία έναντι άλλων ανόητων ανθρώπων.Τα έργα, οποιαδήποτε αξία και εάν έχουν, πρέπει ανενόχλητα να παίζονται, να δημοσιοποιούνται, να προβάλλονται και εάν έχουν κάτι σημαντικό να πουν, αυτό θα το κρίνει το κοινό και ο χρόνος. Ας τα αφήσουμε λοιπόν να υμνηθούν ή να χαθούν στη λήθη ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΑ!