@ Hannibal Lecter 08:24 Πέρα από ανούσια ηθικολογία και ακατάσχετη φλυαρία, δε βρίσκω ούτε ένα επιχείρημα που να απαντά σε αυτά που έγραψα πριν. Μόνο κούφιες φανφάρες και αφορισμούς σχετικά με τη νέα γενιά και για αυτούς που χρησιμοποιούν την τέχνη για να σκοτώνουν το χρόνο τους. Όπως και μάθαμε σήμερα ότι : "Όσοι επιλέγουν να δουν μια ταινία ή να διαβάσουν ένα βιβλίο ή να ακούσουν ένα μουσικό άλμπουμ επειδή δεν έχουν πολλά λεφτά για να πάνε να ζήσουν μια χλιδάτη ζωή ξοδεύοντας αλόγιστα σε ταξίδια σε εξωτικούς ή άλλους προορισμούς και χρησιμοποιούν την τέχνη ως υποκατάστατο δεν μπορούν να την κατανοήσουν και να την αγαπήσουν πραγματικά" (οπότε είμαι ένας από αυτούς και τόσον καιρό δεν το ήξερα)... ...Δεν είσαι σε θέση όμως να μας πεις σε τί διαφέρεις εσύ που "κατανοείς και αγαπάς την τέχνη πραγματικά" ως μη καταναλωτής -εδώ γελάμε- από εμένα τον (υποτίθεται) "καταναλωτή που δεν κατανοώ και δεν αγαπώ την τέχνη πραγματικά" με τα 1000 περίπου cds (που έχω μαζέψει ακούγοντας τουλάχιστον 3 από αυτά τα ίδια κάθε μέρα), τη βιβλιοθήκη μου που πιάνει ολόκληρο τοίχο (και που με εξαίρεση την "Πάπυρος" εγκυκλοπαίδεια έχω διαβάσει το κάθε της βιβλίο μονορούφι τουλάχιστον από μία φορά και συνεχίζω να διαβάζω) ή τις πάνω από 5000 ταινίες που έχω παρακολουθήσει ως τώρα (στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο) ; Εκεί, μόκο · κωλώνεις να εντοπίσεις και να εξηγήσεις τη διαφορά ανάμεσά μας. Τη διαφορά ανάμεσά μας, που μας κάνει εσένα μεν να καταλαβαίνεις και να αγαπάς την τέχνη και άρα λάτρη της και όχι καταναλωτή, εμένα δε, καταναλωτή και όχι λάτρη που "επειδή δεν έχω πολλά λεφτά να ταξιδεύω και να κάνω χλιδάτη ζωή"...δεν την καταλαβαίνω και δεν την αγαπώ λες, αφού τη βλέπω σαν υποκατάστατο της ζωής · και εξακολουθώ να τη βλέπω έτσι, παρόλα όσα σου γράφω για μένα πιο πάνω. "Όποιος ακούει πολλή μουσική, διαβάζει πολλή λογοτεχνία, βλέπει πολύ σινεμά επειδή δε μπορεί να ταξιδεύει και τα θεωρεί όλα αυτά υποκατάστατα, είναι καταναλωτής τέχνης και όχι λάτρης· δεν την αγαπά, δεν την καταλαβαίνει πραγματικά" · αυτό μας είπες. Ειλικρινά, σπάω το κεφάλι μου σε τί να διαφέρει από μένα εκείνος που αγαπά και καταλαβαίνει την τέχνη... μόνο στο ότι εγώ πιστεύω πως είναι υποκατάστατο ; Μωρέ τί μας λες ! Καταλήγω, στο ότι η μόνη σου μέριμνα στο παραλήρημα που μας σερβίρισες, ήταν έτσι απλά να τσουβαλιάσεις εμένα μαζί με τους υπόλοιπους που πιθανώς έχουν παρόμοια οπτική με τη δική μου αλλά διαφορετική από τη δική σου και ΦΥΣΙΚΑ να βγάλεις τον εαυτό σου απέξω · διαφορετικά, ποιος θα κρατάει το τσουβάλι για να τους χώνει μέσα 🙂 Να σε ενημερώσω λοιπόν ότι προσωπικά, όχι μόνο είμαι λάτρης της τέχνης, αλλά παράλληλα γνωρίζω και πως αυτή τόσο συνολικά όσο και στις επιμέρους μορφές της αποτελεί υποκατάστατο της ζωής. Της ζωής, που η πραγματική της κατάσταση είναι ισοδύναμη με τα ταξίδια, μιας και ο κάθε άνθρωπος (ακόμα και εσύ) είναι πλασμένος για να κινείται. Έστω και στα νοητικά ταξίδια μέσω της τέχνης που από την προϊστορία κιόλας την έχει ανακαλύψει ο ίδιος, όταν δε μπορεί να κάνει διαφορετικά... Πανάθεμα, καταλαβαίνεις και αγαπάς την τέχνη της ποίησης/λογοτεχνίας υποτίθεται, αλλά ούτε τις έννοιες "υποκατάστατο" και "καταναλωτής" δεν κατέχεις. Ούτε τα βασικά δηλαδή. Συνεχίζω το διάλογο, μόνο όσο δε διαβάζω ασυναρτησίες. Επομένως... καλά να περνάς ! ΥΓ : Όσο για τα ταξίδια, τα συγκρίνουν με Indiana Jones, μόνο επειδή δεν τα έχουν κάνει · και εν αναμονή μέχρι να τα κάνουν τα ονειρεύονται, μέσω του Indiana Jones που τον έχουν δει. Όταν με το καλό τα κάνουν, ο Indiana Jones θα πάει στα... αζήτητα. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Τα πραγματικά γεγονότα της ζωής και οι διάφοροι μύθοι που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα ενέπνευσαν τους συγγραφείς και σκηνοθέτες δημιουργούς του Indiana Jones να γράψουν βιβλία και να γυρίσουν ταινίες καθώς και τα ταξίδια που τυχόν έκαναν · οπότε, η δύναμη της ίδιας της ζωής ήταν που "μίλησε" εισχωρώντας στο υποσυνείδητό των Lucas και Spielberg και τους ενέπνευσε στο να κάνουν τέχνη. Αυτή είναι η δύναμη της ζωής ! Πραγματικά είναι τα βιώματα που για πάντα θα κατασκευάζουν τους κινηματογραφικούς ήρωες όπως και κάθε άλλο έργο τέχνης. Συνεπώς, τα γράφεις εντελώς ανάποδα._
@ Hannibal Lecter 08:24
Πέρα από ανούσια ηθικολογία και ακατάσχετη φλυαρία, δε βρίσκω ούτε ένα επιχείρημα που να απαντά σε αυτά που έγραψα πριν.
Μόνο κούφιες φανφάρες και αφορισμούς σχετικά με τη νέα γενιά και για αυτούς που χρησιμοποιούν την τέχνη για να σκοτώνουν το χρόνο τους.
Όπως και μάθαμε σήμερα ότι :
"Όσοι επιλέγουν να δουν μια ταινία ή να διαβάσουν ένα βιβλίο ή να ακούσουν ένα μουσικό άλμπουμ επειδή δεν έχουν πολλά λεφτά για να πάνε να ζήσουν μια χλιδάτη ζωή ξοδεύοντας αλόγιστα σε ταξίδια σε εξωτικούς ή άλλους προορισμούς και χρησιμοποιούν την τέχνη ως υποκατάστατο δεν μπορούν να την κατανοήσουν και να την αγαπήσουν πραγματικά" (οπότε είμαι ένας από αυτούς και τόσον καιρό δεν το ήξερα)...
...Δεν είσαι σε θέση όμως να μας πεις σε τί διαφέρεις εσύ που "κατανοείς και αγαπάς την τέχνη πραγματικά" ως μη καταναλωτής -εδώ γελάμε- από εμένα τον (υποτίθεται) "καταναλωτή που δεν κατανοώ και δεν αγαπώ την τέχνη πραγματικά" με τα 1000 περίπου cds (που έχω μαζέψει ακούγοντας τουλάχιστον 3 από αυτά τα ίδια κάθε μέρα), τη βιβλιοθήκη μου που πιάνει ολόκληρο τοίχο (και που με εξαίρεση την "Πάπυρος" εγκυκλοπαίδεια έχω διαβάσει το κάθε της βιβλίο μονορούφι τουλάχιστον από μία φορά και συνεχίζω να διαβάζω) ή τις πάνω από 5000 ταινίες που έχω παρακολουθήσει ως τώρα (στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο) ; Εκεί, μόκο · κωλώνεις να εντοπίσεις και να εξηγήσεις τη διαφορά ανάμεσά μας.
Τη διαφορά ανάμεσά μας, που μας κάνει εσένα μεν να καταλαβαίνεις και να αγαπάς την τέχνη και άρα λάτρη της και όχι καταναλωτή, εμένα δε, καταναλωτή και όχι λάτρη που "επειδή δεν έχω πολλά λεφτά να ταξιδεύω και να κάνω χλιδάτη ζωή"...δεν την καταλαβαίνω και δεν την αγαπώ λες, αφού τη βλέπω σαν υποκατάστατο της ζωής · και εξακολουθώ να τη βλέπω έτσι, παρόλα όσα σου γράφω για μένα πιο πάνω.
"Όποιος ακούει πολλή μουσική, διαβάζει πολλή λογοτεχνία, βλέπει πολύ σινεμά επειδή δε μπορεί να ταξιδεύει και τα θεωρεί όλα αυτά υποκατάστατα, είναι καταναλωτής τέχνης και όχι λάτρης· δεν την αγαπά, δεν την καταλαβαίνει πραγματικά" · αυτό μας είπες.
Ειλικρινά, σπάω το κεφάλι μου σε τί να διαφέρει από μένα εκείνος που αγαπά και καταλαβαίνει την τέχνη... μόνο στο ότι εγώ πιστεύω πως είναι υποκατάστατο ; Μωρέ τί μας λες !
Καταλήγω, στο ότι η μόνη σου μέριμνα στο παραλήρημα που μας σερβίρισες, ήταν έτσι απλά να τσουβαλιάσεις εμένα μαζί με τους υπόλοιπους που πιθανώς έχουν παρόμοια οπτική με τη δική μου αλλά διαφορετική από τη δική σου και ΦΥΣΙΚΑ να βγάλεις τον εαυτό σου απέξω · διαφορετικά, ποιος θα κρατάει το τσουβάλι για να τους χώνει μέσα 🙂
Να σε ενημερώσω λοιπόν ότι προσωπικά, όχι μόνο είμαι λάτρης της τέχνης, αλλά παράλληλα γνωρίζω και πως αυτή τόσο συνολικά όσο και στις επιμέρους μορφές της αποτελεί υποκατάστατο της ζωής. Της ζωής, που η πραγματική της κατάσταση είναι ισοδύναμη με τα ταξίδια, μιας και ο κάθε άνθρωπος (ακόμα και εσύ) είναι πλασμένος για να κινείται. Έστω και στα νοητικά ταξίδια μέσω της τέχνης που από την προϊστορία κιόλας την έχει ανακαλύψει ο ίδιος, όταν δε μπορεί να κάνει διαφορετικά...
Πανάθεμα, καταλαβαίνεις και αγαπάς την τέχνη της ποίησης/λογοτεχνίας υποτίθεται, αλλά ούτε τις έννοιες "υποκατάστατο" και "καταναλωτής" δεν κατέχεις.
Ούτε τα βασικά δηλαδή.
Συνεχίζω το διάλογο, μόνο όσο δε διαβάζω ασυναρτησίες.
Επομένως... καλά να περνάς !
ΥΓ : Όσο για τα ταξίδια, τα συγκρίνουν με Indiana Jones, μόνο επειδή δεν τα έχουν κάνει · και εν αναμονή μέχρι να τα κάνουν τα ονειρεύονται, μέσω του Indiana Jones που τον έχουν δει. Όταν με το καλό τα κάνουν, ο Indiana Jones θα πάει στα... αζήτητα.
Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Τα πραγματικά γεγονότα της ζωής και οι διάφοροι μύθοι που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα ενέπνευσαν τους συγγραφείς και σκηνοθέτες δημιουργούς του Indiana Jones να γράψουν βιβλία και να γυρίσουν ταινίες καθώς και τα ταξίδια που τυχόν έκαναν · οπότε, η δύναμη της ίδιας της ζωής ήταν που "μίλησε" εισχωρώντας στο υποσυνείδητό των Lucas και Spielberg και τους ενέπνευσε στο να κάνουν τέχνη.
Αυτή είναι η δύναμη της ζωής !
Πραγματικά είναι τα βιώματα που για πάντα θα κατασκευάζουν τους κινηματογραφικούς ήρωες όπως και κάθε άλλο έργο τέχνης.
Συνεπώς, τα γράφεις εντελώς ανάποδα._