Άνθρωπε δεν μιλάω απαξιωτικά για τους καταναλωτές, είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο αυτό που γράφω και χρησιμοποίησα παραδείγματα από τη συμπεριφορά ανθρώπων-θεατών-καταναλωτών τέχνης που μέσα στην θεατρική ή κινηματογραφική αίθουσα δεν σέβονται τους άλλους θεατές και συμπεριφέρονται σαν κάφροι. Δηλαδή πόσο πιο ξεκάθαρα να το πω; Χρησιμοποίησα παραδείγματα συγκεκριμένα κι έγραψα για όποιον πάει σε θέατρα και κινηματογράφους, το έχει συναντήσει αυτό το πράγμα που λέω, πόσο πιο ξεκάθαρα να το πω πια; Οι άνθρωποι που κανιβαλίζουν θεάματα, που πάνε σε μια αίθουσα για να κανιβαλίσουν θεάματα ή για να ασχοληθούν την ώρα του θεάματος με το κινητό τους σκρολάροντας στα μέσα κοινωνικής τους δικτύωσης επειδή έχουν υποστεί τη λοβοτομή ότι αν δεν τσεκάρουν κάθε πέντε λεπτά τι πόσταρε ο κάθε follower τους χάνουν κάτι σημαντικό και ανοίγουν την κινητούμπα τους μέσα στην αίθουσα αδιαφορώντας για την ενόχληση που προσφέρουν, είναι καταναλωτές τέχνης που ΔΕΝ ενδιαφέρονται για την τέχνη, βρίσκονται εκεί μόνο επειδή είχαν λεφτά να πληρώσουν το εισιτήριο και θέλουν να πουλήσουν μούρη ότι δήθεν παρακολουθούν καλλιτεχνικά θεάματα, χρησιμοποίησα και συγκεκριμένα παραδείγματα στα παραπάνω μου σχόλια, πόσο πιο ξεκάθαρα να το πω; Το λεξιλόγιό μου είναι άκρως προσεγμένο και κατανοητό και ορθογραφημένο και τα πάντα. Αν η άποψή μου είναι αντιδημοφιλής, δεν με νοιάζει. Έτσι κι αλλιώς η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο το χρόνο, κι αυτά δεν τα λέω εγώ που εισπράττω χλεύη και μίσος και αντιπάθεια χωρίς να λέω κάτι παράλογο, μπορείς να αναζητήσεις τα ανάλογα γκάλοπ και στατιστικές αναλύσεις και να δεις. Επίσης υπάρχει απαξίωση της θεατρικής και κινηματογραφικής αίθουσας, πάνε μόνο για να ποστάρουν στα social media τους ότι βρέθηκαν σε ένα θέαμα, μόνο και μόνο για να βγάλουν φωτογραφία από την παράσταση ή να βιντεοσκοπήσουν κομμάτια της παράστασης και να τα ποστάρουν διαδικτυακά, τι δεν καταλαβαίνεις; Ενώ ο κανονισμός του θεάτρου λέει ότι απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών και η βιντεοσκόπηση κατά τη διάρκεια της παράστασης, κι όμως το κάνουν πολλοί μόνο και μόνο για να ανεβάσουν story στα social media τους. Ακόμα και στη Στέγη Ωνάση μού έχει τύχει να βρεθώ σε παραστάσεις δραματικών έργων και να χασκογελάνε σαν μοσχάρια και δεν μιλάω για πιτσιρίκια αλλά για νεόπλουτους νεοέλληνες (το χειρότερο είδος ανθρώπου) και κιτς ζευγαράκια που πάνε στην αίθουσα για να φασωθούν και να χουφτωθούν. Αυτοί βρίσκονταν εκεί μόνο και μόνο επειδή είχαν χρήματα για να πληρώσουν το εισιτήριο κι ήθελαν να πουλήσουν μούρη στα social media τους ότι τάχα παρακολούθησαν το talk of the town θέαμα της πόλης. Ακόμα και οι ηθοποιοί καρφώνουν το βλέμμα τους από σκηνής πάνω σε τέτοιες περιπτώσεις αθλίων νεοελλήνων ή κάποιες φορές αναγκάζονται να διακόψουν την παράσταση και να κάνουν παρατήρηση. Εδώ την άλλη φορά ήμουν στο θέατρο Θησείον σε μονόλογο και ήταν ο ηθοποιός σε απόσταση αναπνοής από κοντά μας (είναι και ιδιαίτερα διαμορφωμένος χώρος το συγκεκριμένο θέατρο, όποιος έχει πάει ξέρει) και η άλλη μπροστά μου ξετύλιγε το πακέτο με τα μπισκότα της λες και βρισκόταν στο σαλονάκι της κι έβλεπε Netflix .
Κι αναγκάστηκε ο ηθοποιός να καρφώσει το βλέμμα του πάνω της και να ξεροβήξει κι έτσι σταμάτησε το χράτσα χρούτσα και ξανάβαλε το πακέτο στην τσάντα της η ''θεατρόφιλη''. Δεν είναι τυχαίο ότι η όρεξη των νεοελλήνων για φαγητό ανοίγει μόνο στο θέατρο και στο σινεμά. Λες και πάνε νηστικοί ή λες και μένουν νηστικοί όλη τη μέρα για να πάνε να φάνε την ώρα του θεάματος. Όσοι ξέρουν ξέρουν. Δεν με νοιάζει αν είναι αντιδημοφιλείς οι απόψεις μου επειδή πολλοί νεοέλληνες ζουν στον πλανήτη του Καφριστάν και συμπεριφέρονται αναλόγως. Οι πραγματικοί λάτρεις της τέχνης ξέρουν ότι έχω δίκιο και με συγχαίρουν για τις απόψεις μου. Μου έγραψες το εξής: ''Νομίζω αγαπάς την τέχνη περισσότερο απ' όσο όντως την χρειάζεσαι. Και θα στο πω απλά αυτό, δίνοντας ένα κλασικό παράδειγμα: την άγνοια της παιδικής ηλικίας. Δεν νομίζω όταν ήσουν 7 ή 8 χρονών να ήσουν σε φάση να ζητάς από τους γονείς σου να σου πάρουν το νέο τεύχος του Κόμιξ ή να σε πάνε να δεις την νέα ταινία/θεατρική παράσταση ειδάλλως δεν θα έτρωγες το φαγητό σου, ποιος το κάνει αυτό; Έτρωγες, κοιμόσουν, βούρτσιζες τα δόντια σου, έκανες μπάνιο, έπαιζες μπάλα (όπως όλα τα παιδιά) στην αλάνα, έβλεπες κινούμενα στη τηλεόραση, πήγαινες στο σχολείο, κτλπ κτλπ και ΜΕΤΑ ίσως να ένιωθες ένα βαθύτερο-υπαρξιακό κενό (που πραγματικά αμφιβάλλω αν ως παιδί ένιωθες κάτι τέτοιο) που αναζητούσες τις τέχνες για να το καλύψουν. Άρα, αυτό αποδεικνύει πως σταδιακά και από ένα σημείο και μετά άρχισες να έχεις εμμονή με την τέχνη που σιγά σιγά ανακάλυπτες. '' Σου απάντησα λοιπόν ότι δεν είχα κανένα βαθύτερο-υπαρξιακό κενό και δεν απέκτησα καμία εμμονή με την τέχνη σταδιακά κι ότι από μικρός την αναζητούσα. ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ; Πραγματικά έχω τόσο προσεγμένο λεξιλόγιο και τόσο σωστά διατυπωμένες και τεκμηριωμένες απόψεις που δεν έχω τι άλλο να πω. Καταλαβαίνω πως το διαδίκτυο είναι μια χοάνη που τρέφεται με τον εξοβελισμό της λογικής και την επικράτηση του παραλογισμού αλλά λίγη αυτοσυγκράτηση. Μου έγραψες ότι είχα άγνοια από τέχνη στην παιδική μου ηλικία κι ότι δεν ζήταγα από τους γονείς μου κόμιξ , ούτε να με πάνε σινεμά ή θέατρο αλλά ότι έπαιζα μπάλα στην αλάνα και έτρωγα και κοιμόμουνα και πήγαινα σχολείο κι ότι μετά είχα υπαρξιακό κενό στο μέλλον και απέκτησα εμμονή με την τέχνη ώστε να καλύψω το κενό μου, αυτά δεν μου έγραψες; Και σου απάντησα με έναν ξεκάθαρο τρόπο ότι από μικρός αναζήτησα και αγάπησα την τέχνη, πώς να το κάνουμε; Ούτε μπάλα έπαιζα ούτε όλα αυτά που μου λες εσύ. Ναι δεν ήμουν ποτέ ο νεοέλληνας κάφρος που έχει πέραση παντού, τι να κάνουμε τώρα; Σου έγραψα ότι την πρώτη μου παράσταση την παρακολούθησα σε ηλικία οκτώ ετών μαζί με τον πατέρα μου και είχα ζητήσει εγώ να πάμε να τη δω, οπότε δεν ισχύουν όλα όσα λες ότι είχα άγνοια στην παιδική μου ηλικία από τέχνη κι ότι μετά ένιωσα υπαρξιακό κενό και έπαθα εμμονή με την τέχνη για να καλύψω το υπαρξιακό μου κενό κι όλα αυτά που γράφεις και συμπεραίνεις χωρίς να με ξέρεις. Δεν είχα ποτέ κανένα κενό, όλα τα κενά στη ζωή μου είναι καλυμμένα. Όσοι θεωρούν πως η ενασχόληση με την τέχνη πρέπει να είναι πάρεργο ή την χρησιμοποιούν ως υποκατάστατο και πιστεύουν πως αν είχαν χρόνο και χρήμα για να ταξιδέψουν τότε δεν θα ασχολούνταν ποτέ ξανά με την τέχνη γιατί δεν θα τη χρειάζονταν στη ζωή τους είναι καταναλωτές τέχνης που δεν την αγάπησαν ποτέ στη ζωή τους ούτε την κατανόησαν , ξεκάθαρα, ντόμπρα και σταράτα. Και το τραγούδι που έγραψα στα εφτά μου στο είπα για να δεις ότι ασχολήθηκα από νωρίς με την τέχνη άρα την αγάπησα από νωρίς, δεν είχα άγνοια της παιδικής ηλικίας όπως μου έγραψες, πόσο πιο ξεκάθαρα και τεκμηριωμένα να το πω; Χρησιμοποιώ απολύτως προσεγμένο και κατανοητό λεξιλόγιο. Και μια ζωή έγραφα κύκλους τραγουδιών, δεν έγραφα τυχαία τραγουδάκια. Το τραγούδι που έγραψα λεγόταν ''Σκουριασμένη γη'' και από τα εφτά χρόνια μου και κάθε χρόνο μέχρι πρόσφατα έγραφα τουλάχιστον δύο δίσκους το χρόνο (με το λιγότερο δέκα τραγούδια ο καθένας). Σε ηλικία οχτώ ετών έγραψα το τραγούδι ''Πουλί μακριά από τη φωλιά'' για την κηδεία του πατέρα μου και οι στίχοι του στολίστηκαν πάνω στον τάφο του από την μητέρα μου. ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ αν είναι αντιδημοφιλείς και χλευάζονται οι απόψεις μου από κάφρους ή διαφωνούντες, το ξαναλέω. Όσοι είναι ξεχωριστοί και λάτρεις της τέχνης υπάρχουν στη ζωή μου, τους αγαπώ και με αγαπούν. Κάποιοι τυχάρπαστοι και τυχοδιώκτες που αντιμετωπίζουν την τέχνη ως υποκατάστατο, δεν την αγαπούν και δεν είναι σε θέση να την κατανοήσουν, το ξαναλέω. Τύπισσες-σαχλοκούδουνα και τύποι σαχλοκούδουνοι κλαρινογαμπροί που βγαίνουν από τα τζιπάκια τους και πάνε στα κλαμπάκια τους την ώρα που εγώ γυρνάω από το θέατρο, το σινεμά ή τη συναυλία, εννοείται πως θα με κράξουν, θα με υποτιμήσουν και θα με απαξιώσουν, δεν με ενδιαφέρει. Φυσικά και υπάρχουν καταναλωτές τέχνης που είναι λάτρεις της τέχνης. Όσοι όμως θεωρούν πως δεν την χρειάζονται στη ζωή τους και την χρησιμοποιούν ως υποκατάστατο επειδή δεν έχουν λεφτά να πάνε για ταξίδια ή να κάνουν οτιδήποτε άλλο, τότε είναι απλοί καταναλωτές τέχνης και ΔΕΝ την αγάπησαν ούτε την κατανόησαν ποτέ την τέχνη. Απλά, λιτά, τεκμηριωμένα και ξεκάθαρα.
Προς σχόλιο 14.4.2025/07:12
Άνθρωπε δεν μιλάω απαξιωτικά για τους καταναλωτές, είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο αυτό που γράφω και χρησιμοποίησα παραδείγματα από τη συμπεριφορά ανθρώπων-θεατών-καταναλωτών τέχνης που μέσα στην θεατρική ή κινηματογραφική αίθουσα δεν σέβονται τους άλλους θεατές και συμπεριφέρονται σαν κάφροι.
Δηλαδή πόσο πιο ξεκάθαρα να το πω;
Χρησιμοποίησα παραδείγματα συγκεκριμένα κι έγραψα για όποιον πάει σε θέατρα και κινηματογράφους, το έχει συναντήσει αυτό το πράγμα που λέω, πόσο πιο ξεκάθαρα να το πω πια;
Οι άνθρωποι που κανιβαλίζουν θεάματα, που πάνε σε μια αίθουσα για να κανιβαλίσουν θεάματα ή για να ασχοληθούν την ώρα του θεάματος με το κινητό τους σκρολάροντας στα μέσα κοινωνικής τους δικτύωσης επειδή έχουν υποστεί τη λοβοτομή ότι αν δεν τσεκάρουν κάθε πέντε λεπτά τι πόσταρε ο κάθε follower τους χάνουν κάτι σημαντικό και ανοίγουν την κινητούμπα τους μέσα στην αίθουσα αδιαφορώντας για την ενόχληση που προσφέρουν, είναι καταναλωτές τέχνης που ΔΕΝ ενδιαφέρονται για την τέχνη, βρίσκονται εκεί μόνο επειδή είχαν λεφτά να πληρώσουν το εισιτήριο και θέλουν να πουλήσουν μούρη ότι δήθεν παρακολουθούν καλλιτεχνικά θεάματα, χρησιμοποίησα και συγκεκριμένα παραδείγματα στα παραπάνω μου σχόλια, πόσο πιο ξεκάθαρα να το πω;
Το λεξιλόγιό μου είναι άκρως προσεγμένο και κατανοητό και ορθογραφημένο και τα πάντα.
Αν η άποψή μου είναι αντιδημοφιλής, δεν με νοιάζει.
Έτσι κι αλλιώς η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο το χρόνο, κι αυτά δεν τα λέω εγώ που εισπράττω χλεύη και μίσος και αντιπάθεια χωρίς να λέω κάτι παράλογο, μπορείς να αναζητήσεις τα ανάλογα γκάλοπ και στατιστικές αναλύσεις και να δεις.
Επίσης υπάρχει απαξίωση της θεατρικής και κινηματογραφικής αίθουσας, πάνε μόνο για να ποστάρουν στα social media τους ότι βρέθηκαν σε ένα θέαμα, μόνο και μόνο για να βγάλουν φωτογραφία από την παράσταση ή να βιντεοσκοπήσουν κομμάτια της παράστασης και να τα ποστάρουν διαδικτυακά, τι δεν καταλαβαίνεις;
Ενώ ο κανονισμός του θεάτρου λέει ότι απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών και η βιντεοσκόπηση κατά τη διάρκεια της παράστασης, κι όμως το κάνουν πολλοί μόνο και μόνο για να ανεβάσουν story στα social media τους.
Ακόμα και στη Στέγη Ωνάση μού έχει τύχει να βρεθώ σε παραστάσεις δραματικών έργων και να χασκογελάνε σαν μοσχάρια και δεν μιλάω για πιτσιρίκια αλλά για νεόπλουτους νεοέλληνες (το χειρότερο είδος ανθρώπου) και κιτς ζευγαράκια που πάνε στην αίθουσα για να φασωθούν και να χουφτωθούν.
Αυτοί βρίσκονταν εκεί μόνο και μόνο επειδή είχαν χρήματα για να πληρώσουν το εισιτήριο κι ήθελαν να πουλήσουν μούρη στα social media τους ότι τάχα παρακολούθησαν το talk of the town θέαμα της πόλης.
Ακόμα και οι ηθοποιοί καρφώνουν το βλέμμα τους από σκηνής πάνω σε τέτοιες περιπτώσεις αθλίων νεοελλήνων ή κάποιες φορές αναγκάζονται να διακόψουν την παράσταση και να κάνουν παρατήρηση.
Εδώ την άλλη φορά ήμουν στο θέατρο Θησείον σε μονόλογο και ήταν ο ηθοποιός σε απόσταση αναπνοής από κοντά μας (είναι και ιδιαίτερα διαμορφωμένος χώρος το συγκεκριμένο θέατρο, όποιος έχει πάει ξέρει) και η άλλη μπροστά μου ξετύλιγε το πακέτο με τα μπισκότα της λες και βρισκόταν στο σαλονάκι της κι έβλεπε Netflix .
Κι αναγκάστηκε ο ηθοποιός να καρφώσει το βλέμμα του πάνω της και να ξεροβήξει κι έτσι σταμάτησε το χράτσα χρούτσα και ξανάβαλε το πακέτο στην τσάντα της η ''θεατρόφιλη''.
Δεν είναι τυχαίο ότι η όρεξη των νεοελλήνων για φαγητό ανοίγει μόνο στο θέατρο και στο σινεμά.
Λες και πάνε νηστικοί ή λες και μένουν νηστικοί όλη τη μέρα για να πάνε να φάνε την ώρα του θεάματος.
Όσοι ξέρουν ξέρουν.
Δεν με νοιάζει αν είναι αντιδημοφιλείς οι απόψεις μου επειδή πολλοί νεοέλληνες ζουν στον πλανήτη του Καφριστάν και συμπεριφέρονται αναλόγως.
Οι πραγματικοί λάτρεις της τέχνης ξέρουν ότι έχω δίκιο και με συγχαίρουν για τις απόψεις μου.
Μου έγραψες το εξής: ''Νομίζω αγαπάς την τέχνη περισσότερο απ' όσο όντως την χρειάζεσαι. Και θα στο πω απλά αυτό, δίνοντας ένα κλασικό παράδειγμα: την άγνοια της παιδικής ηλικίας. Δεν νομίζω όταν ήσουν 7 ή 8 χρονών να ήσουν σε φάση να ζητάς από τους γονείς σου να σου πάρουν το νέο τεύχος του Κόμιξ ή να σε πάνε να δεις την νέα ταινία/θεατρική παράσταση ειδάλλως δεν θα έτρωγες το φαγητό σου, ποιος το κάνει αυτό; Έτρωγες, κοιμόσουν, βούρτσιζες τα δόντια σου, έκανες μπάνιο, έπαιζες μπάλα (όπως όλα τα παιδιά) στην αλάνα, έβλεπες κινούμενα στη τηλεόραση, πήγαινες στο σχολείο, κτλπ κτλπ και ΜΕΤΑ ίσως να ένιωθες ένα βαθύτερο-υπαρξιακό κενό (που πραγματικά αμφιβάλλω αν ως παιδί ένιωθες κάτι τέτοιο) που αναζητούσες τις τέχνες για να το καλύψουν. Άρα, αυτό αποδεικνύει πως σταδιακά και από ένα σημείο και μετά άρχισες να έχεις εμμονή με την τέχνη που σιγά σιγά ανακάλυπτες. ''
Σου απάντησα λοιπόν ότι δεν είχα κανένα βαθύτερο-υπαρξιακό κενό και δεν απέκτησα καμία εμμονή με την τέχνη σταδιακά κι ότι από μικρός την αναζητούσα.
ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ;
Πραγματικά έχω τόσο προσεγμένο λεξιλόγιο και τόσο σωστά διατυπωμένες και τεκμηριωμένες απόψεις που δεν έχω τι άλλο να πω.
Καταλαβαίνω πως το διαδίκτυο είναι μια χοάνη που τρέφεται με τον εξοβελισμό της λογικής και την επικράτηση του παραλογισμού αλλά λίγη αυτοσυγκράτηση.
Μου έγραψες ότι είχα άγνοια από τέχνη στην παιδική μου ηλικία κι ότι δεν ζήταγα από τους γονείς μου κόμιξ , ούτε να με πάνε σινεμά ή θέατρο αλλά ότι έπαιζα μπάλα στην αλάνα και έτρωγα και κοιμόμουνα και πήγαινα σχολείο κι ότι μετά είχα υπαρξιακό κενό στο μέλλον και απέκτησα εμμονή με την τέχνη ώστε να καλύψω το κενό μου, αυτά δεν μου έγραψες;
Και σου απάντησα με έναν ξεκάθαρο τρόπο ότι από μικρός αναζήτησα και αγάπησα την τέχνη, πώς να το κάνουμε;
Ούτε μπάλα έπαιζα ούτε όλα αυτά που μου λες εσύ.
Ναι δεν ήμουν ποτέ ο νεοέλληνας κάφρος που έχει πέραση παντού, τι να κάνουμε τώρα;
Σου έγραψα ότι την πρώτη μου παράσταση την παρακολούθησα σε ηλικία οκτώ ετών μαζί με τον πατέρα μου και είχα ζητήσει εγώ να πάμε να τη δω, οπότε δεν ισχύουν όλα όσα λες ότι είχα άγνοια στην παιδική μου ηλικία από τέχνη κι ότι μετά ένιωσα υπαρξιακό κενό και έπαθα εμμονή με την τέχνη για να καλύψω το υπαρξιακό μου κενό κι όλα αυτά που γράφεις και συμπεραίνεις χωρίς να με ξέρεις.
Δεν είχα ποτέ κανένα κενό, όλα τα κενά στη ζωή μου είναι καλυμμένα.
Όσοι θεωρούν πως η ενασχόληση με την τέχνη πρέπει να είναι πάρεργο ή την χρησιμοποιούν ως υποκατάστατο και πιστεύουν πως αν είχαν χρόνο και χρήμα για να ταξιδέψουν τότε δεν θα ασχολούνταν ποτέ ξανά με την τέχνη γιατί δεν θα τη χρειάζονταν στη ζωή τους είναι καταναλωτές τέχνης που δεν την αγάπησαν ποτέ στη ζωή τους ούτε την κατανόησαν , ξεκάθαρα, ντόμπρα και σταράτα.
Και το τραγούδι που έγραψα στα εφτά μου στο είπα για να δεις ότι ασχολήθηκα από νωρίς με την τέχνη άρα την αγάπησα από νωρίς, δεν είχα άγνοια της παιδικής ηλικίας όπως μου έγραψες, πόσο πιο ξεκάθαρα και τεκμηριωμένα να το πω;
Χρησιμοποιώ απολύτως προσεγμένο και κατανοητό λεξιλόγιο.
Και μια ζωή έγραφα κύκλους τραγουδιών, δεν έγραφα τυχαία τραγουδάκια.
Το τραγούδι που έγραψα λεγόταν ''Σκουριασμένη γη'' και από τα εφτά χρόνια μου και κάθε χρόνο μέχρι πρόσφατα έγραφα τουλάχιστον δύο δίσκους το χρόνο (με το λιγότερο δέκα τραγούδια ο καθένας).
Σε ηλικία οχτώ ετών έγραψα το τραγούδι ''Πουλί μακριά από τη φωλιά'' για την κηδεία του πατέρα μου και οι στίχοι του στολίστηκαν πάνω στον τάφο του από την μητέρα μου.
ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ αν είναι αντιδημοφιλείς και χλευάζονται οι απόψεις μου από κάφρους ή διαφωνούντες, το ξαναλέω.
Όσοι είναι ξεχωριστοί και λάτρεις της τέχνης υπάρχουν στη ζωή μου, τους αγαπώ και με αγαπούν.
Κάποιοι τυχάρπαστοι και τυχοδιώκτες που αντιμετωπίζουν την τέχνη ως υποκατάστατο, δεν την αγαπούν και δεν είναι σε θέση να την κατανοήσουν, το ξαναλέω.
Τύπισσες-σαχλοκούδουνα και τύποι σαχλοκούδουνοι κλαρινογαμπροί που βγαίνουν από τα τζιπάκια τους και πάνε στα κλαμπάκια τους την ώρα που εγώ γυρνάω από το θέατρο, το σινεμά ή τη συναυλία, εννοείται πως θα με κράξουν, θα με υποτιμήσουν και θα με απαξιώσουν, δεν με ενδιαφέρει.
Φυσικά και υπάρχουν καταναλωτές τέχνης που είναι λάτρεις της τέχνης.
Όσοι όμως θεωρούν πως δεν την χρειάζονται στη ζωή τους και την χρησιμοποιούν ως υποκατάστατο επειδή δεν έχουν λεφτά να πάνε για ταξίδια ή να κάνουν οτιδήποτε άλλο, τότε είναι απλοί καταναλωτές τέχνης και ΔΕΝ την αγάπησαν ούτε την κατανόησαν ποτέ την τέχνη.
Απλά, λιτά, τεκμηριωμένα και ξεκάθαρα.