όταν διάβασα τον τίτλο του άρθρου, έσφιξα τα δόντια και είπα "ωχχ...τι το ακραίο θα δω τώρα;" Πού ακριβώς βρίσκεται η φρικαλεότητα του έργου; Το γεγονός ότι δείχνει την αλήθεια, πέρα από την επιφάνεια; ό,τι πιο φυσικό;