Στη ταβέρνα του Γουδήτα 'πιε χθες βράδυ κάθε παρδαλήήτωνε Άνδρες μπρατσαράδες ( ... αλλά με μικρό π**λί )είμασταν 'μεις όλες οι ξανθιές - αρσενικές και θηλυκές... Πήρα μπλουζάκια νουάρ και φούστα παραλλαγής,πήρα και βιβλίο σελίδων πολλών, ''Ο Αγων μου'', ευρώ δεκαεφτά...το πρώτο μου βιβλίο που μπαίνει στο σπίτι, λόγω γενεθλίων ( κλείνω τα 47....)κι έψαξα, μες το πλήθος, να βρω τον συγγραφέα, αφιέρωση με αυτόγραφο να με κάνει( γιατί έτσι είχα δει πως κάνουν οι συγγραφείς, μια φορά που περνούσα,τυχαία,έξω απ' τον Ιανό...)Συγγραφεύς απ' εδώ, συγγραφεύς απ' εκεί... Πουθενά...'' Είναι ένας με μουστάκι...'', με είπε ο της Ζωής Εν Τάφω, Γαιτάνος αηδός...'Επεσα πάνω στον Καιάδα ( που γνωρίζω απ' την τιβί )'' Κάνε λίγο υπομονή, έρχεται...'', με λέει ο γλυκός μου,'' έχει πάει προς νερού του, κι' έρχεται...''Επερίμενα η δόλια - πήρε να χαράζει - και δεν ήρθε ο μουστακαλής...Τότες με βλέπει ο Μπαρμπαρούσης ( κ*βλ*! κ*βλ*! ίδιος ο Καραισκάκης, υγρ*νθηκα η καψερή...που να τον δειτε φιλενάδες εκ του συνεγγύς... συχνάζει έδρανα Βουλής και στις ντομάτες λαικής ) και με ρωτάει '' Τι περιμένεις, μόνη, κόρη ξανθή;''Του ξηγώ, του εξηγάω... '' Φέρε να σου υπογράψω εγώ '', με λέει, '' Είμαι και 'γω μουστακαλής...'' Υ.Γ ... έχασες που δεν ήρθες...μμμμ....