Κάποιος από παλιά έχει πει, να μάθουμε να διαχωρίζουμε μέσα μας "το επιθυμητό από το εφικτό".
Μόνο έτσι μπορούμε μετά να σταθούμε στη μέση από αυτά τα δύο ώστε να μπορούμε να είμαστε σε θέση τόσο να πραγματοποιούμε τις επιθυμίες μας, όσο και να υποφέρουμε λιγότερο όταν αυτό δε γίνεται.
Όταν αναφέρεσαι με παράπονο στο ότι "οι γονείς σου δεν σε στηρίζουν", προφανώς αναφέρεσαι στη μητέρα σου, που φυσικά ήταν λάθος της να σου υπόσχεται πράγματα που δεν θα κάνει.
Ο πατέρας σου με 900 € μισθό και να στηρίζει και τη μητέρα σου από πάνω που δεν εργάζεται, δε νομίζω πως είναι σε θέση να σου προσφέρει περισσότερα.
Αν πάλι οικονομικά σαν οικογένεια είστε τόσο χάλια που θα πρέπει να τσοντάρεις και εσύ χρήματα από το μισθό σου για τη μητέρα σου αλλιώς δε "βγαίνει" ο μήνας, τότε, θα σου έλεγα να μη δίνεις σημασία στις συνομήλικές σου που μπορούν να έχουν όλα τα παραπάνω που αναφέρεις, επειδή δε γνωρίζεις ούτε τη δική τους οικονομική κατάσταση, ούτε τα τυχόν έσοδά τους · αλλά να επικεντρωθείς σε αυτό που σου έγραψα αρχικά.