Στην αρχή ξεκινάς με "Ο πατέρας μου ως υπάλληλος παίρνει 900€" και λίγο παρακάτω "Είμαι 23 ετών όλες οι συνομήλικες μου πάνε διακοπές και ανεβάζουν στα σοσιαλ τα ακριβά ρούχα τους , τα ακριβά εστιατόρια , το καινούργιο τους αμάξι , τα τέλεια ταξίδια που κάνουν και πάει λέγοντας .. Εμένα οι γονείς μου γιατί να μην μπορούν να με στηρίξουν ;" βγάζεις παράπονο. Οκ, 23 είσαι, το προσπερνάω.

Λες ότι είσαι πωλήτρια και γκρινιάζεις αντί να πάρεις κανένα πτυχίο σε αυτό που κάνεις τώρα (π.χ. Διοίκηση Επιχειρήσεων) ώστε στο μέλλον να κάνεις καριέρα, αντί αυτού χαζεύεις στο τικ. τοκ και στο ίνστα το κάθε wannabe νεόπλουτο ναρκισσιστή και την κάθε ντίβα που δείχνει μόνο τα όμορφα και ποτέ τα άσχημα. Τι να πρωτοσχολιάσω...