Η βαρετή ουδετερότητα της τελείας μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετική εναλλακτική των κραυγαλέων εξυπνακίστικων θαυμαστικών. Σε αυτή την περίπτωση η τελεία δίνει μια σοβαρότητα κι ένα βάθος στην υπόσταση της φράσης. Πχ λέμε τώρα: "Πάω για ψώνια και τι να δω; Δεν υπήρχαν μαγαζιά!" χα χα για δες το ίδιο με τελεία "Πάω για ψώνια και τι να δω; Δεν υπήρχαν μαγαζιά." Στην πρώτη περίπτωση το θαυμαστικό σε κάνει να γελάσεις, στην δεύτερη παίζει να βγάλεις τα πιστόλια για να εκδικηθείς τους αίτιους αυτής της κατάστασης. Η τελεία επίσης δίνει κι αυτή την τελεσίδικη χροιά στη δήλωση. Σ' αγαπώ μωρό μου κι αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει τίποτα! (έτσι που σ' ακούω παίζει και να αλλάξει). Σ' αγαπώ μωρό μου κι αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει τίποτα. Ναι, μάλλον δεν θα το αλλάξει τίποτα αυτό. Τελεία.