Γεια σου Μαρία.γενικά θεωρώ ότι βάζεις καλά στοιχεία και σε κάποιο βάθμο ασκείς μια καλη κριτική.Είμαι μέλος μιας "αριστεριστικής" οργάνωσης(αν και προτιμώ το επαναστάτικη) της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και είμαι και ψυχολόγος.Το να προσπάθησουμε να εξηγησουμε τη πολιτική συμπεριφορα κάποιυ με ψυχολογικά κριτήρια είναι ένα τεράστιο θέμα συζήτησης που έχει απασχολήσει πολλούς φιλοσόφους και ψυχολόγους.Αλλα προσώπικα διαφωνώ στο κάτα πόσο είναι ασφαλές να εξηγουμαι τις δυνάμεις που αναπτυσσόνται μέσα στη κοινωνια εκφέροντας ψυχολογικους χαρακτηρισμούς για χιλιάδες ανθρωπους(αισθηση του ανήκειν κτλ).Δε διαφωνώ ότι η ενταξη σεαν πολιτικο χώρο εκπληρώνει και αυτή την ανάγκη αλλά δε θεωρω οτι ειναι η πρωταρχική.πάντως για μένα προσωπικα η ένταξη στην ανταρσυα και στα εαακ προηγουμένως μου έδωσε την ευκαιρια να σπασω σε κάποιο βαθμό τον ατομισμό μου και να νίωσω συναισθηματα που μόνο συλλογικα μπορεις να κατακτήσεις όπως αλληλεγγυη και απέραντος σεβασμός για τους ανθρωπους που έχω δίπλα μου.Για να επανέλθω όμως δε θεωρώ ότι είναι ασφάλες να κρίνουμε με ψυχολογικα κριτηρια τη τάση των ανθρωπων να συνάσπιζονται για να διεκδηκήσουν κάποια πράγματα.Δηλαδη 10 εργαζόμενοι που ένωνονται για να ζήτησουν κάτι κάλυτερο από αυτό που παράγουν δε θα λεγα ότι το κάνουν για να κάλυψουν απλά την αίσθηση του ανήκειν.Τέσπα μέγαλη κουβεντα,σορρυ για το ασύνδετο στα λόγια μου άλλα η αυπνια από τη πρωτοχρονιά δε βοηθαει!Φιλικα