Υπάρχουν πολλοί λόγοι - για την ακρίβεια χρειάζεται ολόκληρη ιστορικοκοινωνιολογική ανάλυση - για τους οποίους οι δομές της ελληνικής κοινωνίας είναι αυτές που είναι αλλά με λίγα λόγια η ελληνική κοινωνία ήταν "πάντα" μία κοινωνία μικροϊδιοκτητών. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για όποιον ξέρει, ήταν αδύνατον να επιβιώσουν χωρίς φορααπαλλαγές και όταν αυτές δεν υπήρχαν χωρίς φοροδιαφυγή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε λαμογιά, φυσικά και υπήρχε αλλά είναι γεγονός: χωρίς φοραδιαφυγή δεν υπάρχει επιχείρηση μικρού μεγέθους. Αυτό το ξέρανε πολύ καλά οι κρατούντες και κάνανε τα στραβά μάτια, για να κινείται η οικονομία. Τις ίδιες απαιτήσεις με τους μικροκεφαλαιούχους είχαν πάντα και οι μεγαλοκεφαλαιούχοι στην Ελλάδα και κατάφερναν να κερδίζουν και φοροαπαλλαγές και φοροδιαφεύγαν και από πάνω - αλλά αυτό δεν μας πειράζει για κάποιο λόγο. Στην Ελλάδα οι μόνοι που δεν φοροδιαφεύγαν - ως προς το εισόδημα από το μισθό τους πάντα - γιατί δεν μπορούσαν ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ε και; Τα λεφτά από την φορολόγηση τους δεν πηγαίνανε στο "κοινωνικό κράτος" του "σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ" αλλά τα έτρωγε ο Πάγκαλος και η μεγάλη του παρέα. Το ελληνικό κράτος - ανέκαθεν λεία για την κάθε πολιτική εξουσία - άλλη πονεμένη ιστορία: Λίγο αυτό, λίγο η νοοτροπία το κράτος είναι εχθρός μου (και αυτό εξηγείται αλλά τι να πρωτοσχολιάσεις)αλλά θέλω να μπω στο δημόσιο, εγώ και τα παιδιά μου, λίγο η μπουρδελέ αγορά εργασίας στον ιδιωτικό τομέα (ποιος είπε ότι οι "μικρομεσαίοι" είναι καλοί εργοδότες;), τι άλλο θα ήθελε ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών σε αυτήν την χώρα εκτός από διορισμούς; Εν ολίγοις, η προσπάθεια να εξηγήσουμε την κρίση στη βάση "ηθικών" κριτηρίων είναι και ανούσια (αφού δεν εξηγεί τα κίνητρα, ούτε και τους λόγους για τους οποίους κάποιος συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται και τα οποία βρίσκουν εξήγηση εν πολλοίς στις κοινωνικές δομές - αλλά όχι μόνο) και θρασύτατη, όταν αυτή γίνεται από πρωτεργάτες του μεγέθους του Πάγκαλου (εννοώ το πολιτικό διαμέτρημα :P).
