Όταν τα χρέη κάποιου μεγαλοεπιχειρηματία προς το Δημόσιο γράφονταν στο χιόνι, διότι ο Ανδρέας χρησιμοποιούσε την εξοχική βίλα του κυρίου εκείνου για να συνευρίσκεται μετά της... Μιμής, ο Πάγκαλος ήταν Υπουργός της Κυβέρνησης εκείνης. Όταν ο Ανδρέας έβαλε τον Δρεττάκη να εκτεθεί με τον Φόρο Ακινήτου Περιουσίας (Φ.Α.Π.) και μετά τον έκανε γαργάρα εξαναγκάζοντας τον έντιμο (εκ των ελαχίστων) πολιτικό σε παραίτηση, ο Πάγκαλος ήταν κάπου εκεί. Όταν την τετραετία 1981-85 διορίστηκε μισό μιλιούνι στο Δημόσιο, ο Πάγκαλος ήταν επίσης παρών. Όταν έδιναν συντάξεις Αντιστασιακών σε άτομα που ήταν τεσσάρων ετών την περίοδο της Κατοχής, ο Πάγκαλος ήταν κοντά. Όταν ακούστηκε το εκκωφαντικό ''είπαμε οι Δημόσιοι Υπάλληλοι να παίρνουν και κανένα δωράκι αλλά όχι 500 εκατομμύρια'' ο Πάγκαλος πρόβαρε τα ακουστικά βαρυκοΐας. Ας μην πούμε και για Κοσκωτά, Πόπωτα, Λιντοβόη, την περίοδο Σημίτη, γιατί θέλουμε τόμους ολόκληρους. Και τώρα, μετά από 30 χρόνια κρόουλ μέσα στα σκατά, θυμήθηκε τον καθαρό αέρα. Είπαμε, σωστά είναι αυτά που λέει, αλλά βραβείο ειλικρίνειας δεν παίρνει.