Aς παραμείνουμε λίγο ψύχραιμοι, πριν αρχίσουμε να κράζουμε ο καθένας σύμφωνα με τη δική του αισθητική, φίλε SteliosII.. Ναι ίσως μπορούμε να απαξιώνουμε τα πάντα, ίσως επειδή το ίδιο το μέσο του διαδικτύου με τη δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης γνώμης επιτρέπει και την κατάχρηση αυτής..Προσωπικά το γλυπτό και συνολικά η δουλειά του Ζογγολόπουλου μ' αρέσει πολύ, αλλά αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό και δεν καταλαβαίνω πως ένα γλυπτό "αγαπιέται" από τους πολίτες μια πόλης, με ποια κριτήρια κρίνεται ότι αρέσει στους περαστικούς ή στους καθημερινούς χρήστες τις πλατείας.. Απ'το πόσο συχνά βανδαλίζεται μήπως ή από κάποιους αρθρογράφους (της Lifo και άλλων μέσων) που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη όσον αφορά τα αστικά θέματα, όπως αναπλάσεις πλατειών και εκθειάζουν έργα, απορρίπτουν άλλα και προπαντός χαίρονται για τη ζωή στις πλατείες της πόλης..Επίσης, κανείς δεν μας εξηγεί γιατί αφού τοποθετήθηκε το 2001, έπρεπε να φτάσει το 2008 για να λειτουργήσει (http://www.cityofathens.gr/node/7801), άγνωστο σε μένα για πόσο καιρό και να ξαναπέσει σε αχρηστία μέχρι σήμερα.. Το κύριο πρόβλημα του δημόσιου χώρου στην Αθήνα είναι η κακή του συντήρηση, η καθαριότητα και η φροντίδα. Πλατείες στο κέντρο υπάρχουν, και μάλιστα σχεδιασμένες από αρχιτέκτονες, έπειτα από δημόσιους διαγωνισμούς, άλλες καλές, άλλες λιγότερο. Δεν φταίει μόνο ο σχεδιασμός της πλατείας Ομόνοιας, ούτε αν αλλάξει το γλυπτό, διορθώθηκε κάτι, απλά υπάρχει ένα ακόμα θέμα συζήτησης. Δεν χρειάζονται μόνο τραπεζάκια στην Ομόνοια, δημοτικό καφενείο στην Κλαυθμώνος, ούτε άλλες νέες πλατείες Καρύτση και Αγ. Ειρήνης. Ενδιαφέρον και κρατική μέριμνα λείπει για να είναι οι χώροι αυτοί καθαροί, καλοσυντηρημένοι και να τους "αγαπήσει" ο κόσμος.