Επειδή οι φεϊσμπουκικές υπεραπλουστεύσεις έχουν καταντήσει αηδία τελικά: Με τη βία οι λαοί απελευθερώνονται από δυνάστες, με την βία λύνουν και τις διαφορές τους και οι συμμορίες του υποκόσμου. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως από βία σε βία υπάρχει διαφορά και ένα από τα κριτήρια είναι και ο συσχετισμός δυνάμεων του ασκόντως την βία ενάντια στον αποδέκτη αυτής. Πώς θα αντιδρούσε ο δούλος στην Αϊτή, για παράδειγμα; "Μεσιέ, αφήστε το μαστίγιο και καθίστε να το συζητήσουμε, σας παρακαλώ!" Αλλά ας κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, μωρέ, είναι πιο εντυπωσιακό και εκτονώνουμε και τις εμπάθειές μας.
