Όσο για τα ξυπνοπούλια τους φιλελεύθερους, που μας καλούν συνέχεια “να καταδικάσουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται”:Ωραία, πανέξυπνα πλάσματα, να την καταδικάσουμε. Τότε όμως πρέπει κι εσείς να καταδικάσετε τη βία του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη (βία ήταν κι αυτό, τι να κάνουμε). Και αν το κάνετε αυτό, τότε οδηγείστε αναγκαστικά στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό κράτος είναι προϊόν βίαιων τρομοκρατικών ενεργειών (έτσι πίστευαν οι Οθωμανοί, αλλά και πολλοί Ευρωπαίοι εκείνη την εποχή) και άρα παράνομο και καταδικαστέο. Και αν το ελληνικό κράτος είναι παράνομο και καταδικαστέο, καθότι προϊόν βίαιων τρομοκρατικών ενεργειών, τότε και το μονοπώλιο της βίας που διαθέτει αυτό το κράτος (π.χ. ο αστυνομικός που σε συλλαμβάνει και σου περνάει χειροπέδες όταν παρανομείς) είναι κι αυτό παράνομο και καταδικαστέο. Πράγμα που οδηγεί στο χάος. Υποτίθεται ότι υπερασπίζεστε τη νομιμότητα και την τάξη, και το επιχείρημά σας οδηγεί λογικά στο απολύτως αντίθετο αποτέλεσμα: στο χάος και στο σώζων εαυτόν σωθήτω. Οπότε βρείτε καλύτερα κάτι πιο έξυπνο να λέτε.Δεν μπορώ “να καταδικάσω τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται γενικώς, αορίστως και συλλήβδην” όχι γιατί είμαι βίαιος άνθρωπος και γιατί χρησιμοποιώ βίαιες μεθόδους, αλλά γιατί μια τέτοια καταδίκη δεν θα είχε κανένα απολύτως νόημα και θα ήταν λογικά αντιφατική. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να κρίνω μία βίαιη ενέργεια στο πλαίσιο που ασκείται με βάση μια σειρά λογικά συνεκτικών ηθικών κριτηρίων και κανόνων και να αποφασίσω αν τη θεωρώ θεμιτή ή όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκρίνω κάθε βίαιη ενέργεια που συμβαίνει, αλλά ούτε σημαίνει ότι θα καταδικάσω εντελώς μια τέτοια ενέργεια και θα την εξισώσω με όλες τις άλλες βίαιες ενέργειες, απλώς και μόνο επειδή είναι "βίαιη". Ακόμα και τα δικαστήρια αναγνωρίζουν ελαφρυντικά στη βία που ασκείται π.χ. σε περίπτωση αυτοάμυνας. Άλλη η βία του θύτη και άλλη η βία του θύματος. Βία είναι και τα δύο, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα.
