Θα αναγκαστώ να πω το χιλιοειπωμένο, ότι το θέμα είναι τι κράτος θέλουμε. Πλήρης χωρισμός εκκλησίας και κράτους ή όχι.Ο πλήρης διαχωρισμός θα φέρει ένα κράτος στο οποίο δεν θα πληρώνονται οι παπάδες από τον κρατικό προυπολογισμό. Εννοείτε ούτε οι μουφτήδες στην Θράκη και σε κάτι χωριά σε Ρόδο και Κω. Οι μουφτήδες υπόψιν εκτελούν και χρέη ειρηνοδίκη στην Θράκη. Από την άλλη όμως σε ένα κράτος χωρίς επίσημη θρησκεία, οι άθεοι δεν θα δικαιούνται ρεπό τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, της Παναγίας. Γιατί αυτές οι αργίες δίνονται για λόγους θρησκευτικότητας και μόνο. Αυτό βέβαια θα μπορούσε να αλλάξει. Επίσης οι χριστιανοί θα έπρεπε να παίρνουν άδεια κατά προτεραιότητα την περίοδο των Χριστουγέννων, όπως και οι ισλαμιστές την περίοδο του Ραμαζανίου και οι Εβραίοι στο Χάνουκα. Γιατί όπως και να το κάνουμε η Θρησκευτικότητα είναι κάτι το σημαντικό. Επίσης να μην στολίζονται οι πόλεις τα Χριστούγεννα με φάτνη κτλ. Ίσως (ΟΚ, λίγο τραβηγμένο) να βγει και ο Σταυρός από τη Σημαία.Προσωπικά δεν ξέρω τι είναι θα ήταν σωστό και τι λάθος. Ο Ουγκώ όμως είχε πει "δεν υπάρχει σωστό και λάθος παρά μόνο όμορφο και άσχημο". Και εμένα το παραπάνω σενάριο δεν μου αρέσει καθόλου. Σχετικά με την κοινοβουλευτική Δημοκρατία που έχει αναφερθεί παραπάνω, το ίδιο το Σύνταγμά μας στο άρθρο 3, ορίζει ότι "Επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού". Επίσης το Σύνταγμα ξεκινά με την φράση "Εις το Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας", που είναι και η μοναδική φράση μέσα στο Σύνταγμα που δεν αποτελεί, αλλά υπάρχει πριν το άρθρο 1.Όμως το άρθρο 3 είναι μέσα στα άρθρα τα οποία μπορούν να αναθεωρηθούν. Αν κάνουμε την υπόθεση, ότι δεν είχαμε άλλα προβλήματα ως κράτος, όπως χρέος, ΔΝΤ, διαφθορά κτλ και κάποια κυβέρνηση πήγαινε σε δημοψήφισμα το θέμα του διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος, θα σεβόμασταν την άποψη της πλειοψηφίας (σε όποιο στρατόπεδο και αν ανήκουμε) χωρίς αφορισμούς και γκρίνιες;;
