Έχω ζήσει στο Λίβανο, έχω γνωρίσει και πολλούς Σύριους, όλοι τους πάντα έκαναν σαν τρελοί από τη χαρά τους όταν μάθαιναν ότι είμαι Έλληνας. "Χαγιέτε" και "Άχι" (αδελφέ μου) ήταν οι συνηθισμένες τους προσφωνήσεις όταν μου μιλούσαν (ακόμα και αυτοί που μου ήταν μέχρι πριν 5 λεπτά άγνωστοι). Δεν ξέρω τί σκοπούς ακριβώς εξυπηρετεί η συγκεκριμένη κατάθεση (και δεν θα μου έκανε εντύπωση και αν ήταν εντελώς χαλκευμένη). Οι πρόσφυγες από Συρία καταλήγουν σε καταυλισμούς εκείθεν των τουρκο-συριακών συνόρων, όπου μένουν σε μια συριακή περιοχή που εκλάπη από τους Τούρκους (Ισκεντερούν -Αλεξανδρέττα), κοιμούνται σε τσαντίρια εκτεθειμένοι στα στοιχεία της φύσης, τρώγοντας την ξηρά τροφή της Ερυθράς Ημισελήνου. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος άν εκεί περνάνε καλύτερα (αν ίσχυε όντως, θα έμεναν όλοι εκεί, και μάλιστα δωρεάν).Ως προς το διά ταύτα, η Συρία έχει πάνω από 20 εκ. κατοίκους και οι μισοί τουλάχιστον είναι εκτεθειμένοι στους κινδύνους του εμφυλίου πολέμου. Τί ακριβώς σημαίνει ότι "οι πρόσφυγες δεν είναι παράνομοι" και ότι "πρέπει να τους χορηγείται αυτομάτως άσυλο"; Η Ελλάδα είναι η πλησιέστερη στη Συρία ευρωπαϊκή χώρα και πρακτικά το μοναδικό σημείο εισόδου των προσφύγων στο χώρο Schengen. Τί σημαίνει αυτό; Σκεφτείτε καλά φιλάνθρωποι του καναπέ. Εάν έρθουν 100 χιλ. πρόσφυγες θα τους χορηγήσουμε άσυλο; Εάν έρθουν 500 χιλ. θα τους χορηγήσουμε άσυλο; Εάν έρθουν 5 εκ. τους θα χορηγήσουμε άσυλο; Ποιός είναι αυτός που θα κρίνει από ποιό σημείο και μετά θα πρέπει να πάψουμε να είμαστε "φιλάνθρωποι"; Έστω ότι η γυναίκα του άρθρου λαμβάνει άδεια παραμονής. Λύνει αυτό κανένα πρόβλημα; Τί θα τρώει αυτή και τα 6 παιδιά της; Που θα μένει;Όλοι αυτοί που ανέξοδα παριστάνουν τους μεγαλόθυμους και μεγαλόψυχους, μπορούν (άν εννοούν αυτά που λένε) να δουλέψουν στο Στρατό Σωτηρίας, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εθελοντισμού ή τους Εθελοντές των Ηνωμένων Εθνών (www.unv.org). Φυσικά, ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις - δεν πρόκειται να το κάνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες διεθνώς στον εθελοντισμό. Έτσι είναι ο Έλληνας: Παρτάκιας που όμως κουνάει το δάχτυλο νουθετώντας τους άλλους.Γνωρίζω προκαταβολικά τις ενστάσεις: Είμαι άκαρδος, τα λέω αυτά γιατί δεν μου έχει τύχει προσωπική δυστυχία (πού το ξέρετε;), κτλ. Υπενθυμίζω μόνο ότι α) "Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού", αυτού που μπορείς να κάνεις (και όχι αυτού που φαντασιώνεσαι, χωρίς να έχεις σκεφτεί απολύτως καμία παράμετρο του προβλήματος) και β) Γι' αυτό υπάρχουν οι διεθνείς οργανισμοί, διότι ακριβώς καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να βοηθήσει σε τέτοιου μεγέθους ανθρωπιστικές καταστροφές. Φιλανθρωπία ασκείται σε προσωπικό/ομαδικό επίπεδο με τη βοήθεια όσων έχουν ανάγκη (με το κέρμα που θα δώσεις στο ζητιάνο ή τα λεφτά που θα καταθέσεις για το καραβάνι ειρήνης). Φιλανθρωπία ασκείται σε εθνικό επίπεδο με την έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια που χορηγείται σε όσες χώρες έχουν πληγεί από καταστροφή (και η χώρα μας πάντα σπεύδει να βοηθήσει χώρες μακρινές, όπως η Αϊτή, ή χώρες με τις οποίες δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις, όπως η Τουρκία). Επίσης, χορηγείται μέσω της διεθνούς αναπτυξιακής βοήθειας, και η Ελλαδίτσα μας (με όλα τα κουσούρια της) χάρη στη σταθερή οικονομική υποστήριξη που παρέχει σε φτωχά κράτη, κατάφερε να είναι μια από τις 23, μόνον, χώρες που ανήκουν στη Development Assistance Committee, ειδική Επιτροπή του ΟΟΣΑ για κράτη που ξοδεύουν σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ τους για αναπτυξιακή βοήθεια. Όλα αυτά μήτε τα ξέρουν, μήτε και θέλουν να τα γνωρίζουν οι φιλάνθρωποι της πολυθρόνας/επαναστάτες του πληκτρολογίου, γιατί, προφανώς, τους χαλάνε την μόστρα.
