Ασκώ κριτική,Η λογική "το μόνο σου πρόβλημα είναι αυτό;" είναι τυπική ανθρώπων που ΑΓΝΟΟΥΝ ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες τοποθετήσεις κάποιου όταν ο τελευταίος θίξει κάτι που αυτοί οι άνθρωποι θα προτιμούσαν να μη θιχτεί ΚΑΘΟΛΟΥ. Άλλη δουλειά δεν κάνουμε, και εδώ μέσα και "εκεί έξω", τα τελευταία χρόνια, από το να βρίζουμε αυτούς που μας βιάζουν και να ζητάμε άρση της ασυλίας τους. Αποκλείεται να μην το έχεις αντιληφθεί. Άλλωστε η ανάγκη άρσης της ασυλίας τους είναι και το μόνο στο οποίο θα συμφωνήσουμε όλοι ανεξάρτητα από το τι υποστηρίζουμε/ψηφίζουμε.Είναι ειρωνικό να κατηγορείς (και μάλιστα ΑΔΙΚΑ) για επιλεκτικό σχολιασμό τους άλλους όταν τον επιλεκτικό σχολιασμό τον επιλέγεις και τον υποστηρίζεις εσύ.Η λογική "όταν βλέπω κάτι σωστό συμφωνώ" είναι βασισμένη στο ότι το ξύλο είναι κάτι σωστό. Γιατί για ξύλο συζητάμε αυτή τη στιγμή. Δεν συζητάμε ούτε για ανέργους ούτε για άστεγους ούτε για μετανάστες. (Είναι εξίσου σημαντικά ζητήματα και υπάρχουν άπειρα σχετικά θέματα σ'αυτό το σάιτ.) Το οποίο ξύλο μάλιστα γίνεται ακόμα πιο σωστό αν πέφτει σε βάρος κάποιου που αντιπαθούμε. (Φαντάζομαι εδώ ακολουθεί η αφόρητα προβλέψιμη ερώτηση αν θα είχα πρόβλημα, εγώ και οι υπόλοιποι, να φάει ξύλο ο Κασιδιάρης. Λες και αν σου πω ΝΑΙ, θα το πιστέψεις.) Σε γενικές γραμμές:Απόλυτα πολιτισμένος και κατ'επέκταση δημοκράτης δεν είναι κανείς. Η δημοκρατία απαιτεί άπιαστο βαθμό ωριμότητας, στην απόλυτη εφαρμογή της είναι μια ιδανική κατάσταση. Η τέλεια δημοκρατία μάλλον δεν θα υπάρξει ποτέ γιατί πάντα θα ειναι ατελής ο δήμος, οι άνθρωποι. Γι'αυτό δεν ευθύνεται η ιδέα της δημοκρατίας. Το ότι ρεαλιστικά μάλλον δεν θα γίνουμε ποτέ απόλυτα δημοκράτες οι άνθρωποι ΔΕΝ είναι λόγος να σταματήσουμε να στοχεύουμε στο τέλειο, στα αστέρια, και να στραφούμε στον υπόνομο.Ο δημοκράτης έθεσε ψηλά τον πήχη, γι'αυτό τον φτάνει δύσκολα. Το φασιστοειδές τον έθεσε κάτω από το δάπεδο, γι'αυτό τον φτάνει εύκολα. Το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο είναι να πω ότι είμαι η καλύτερη (και μάλιστα για πράγματα τυχαία όπως η εθνικότητα) και κακό ψόφο/ξύλο κτλ σ'όποιον δεν μου μοιάζει ή διαφωνεί μαζί μου. Έχω κι εγώ φασιστικές τάσεις μέσα μου - όλοι έχουν, κι ας μην προσλαμβάνουν στη συμπεριφορά όλων των ανθρώπων την ίδια (απόλυτα σκοταδιστική ζωώδη) μορφή. Είναι ένστικτο. Η διαφορά μου με το φασιστοειδές είναι ότι αντί να αποθεώνω το ένστικτό μου κάνοντας το νόμο για τους υπόλοιπους, το απορρίπτω και προσπαθώ να το καταπιέσω για χάρη της συνύπαρξης με τους άλλους. Γιατί αποφάσισα να συνυπάρξω, και όχι να εξουσιάσω. Δεν καταφέρνω πάντα να καταπνίγω το ένστικτό μου, αλλά όταν δεν τα καταφέρνω, ΤΟ ΞΕΡΩ, γιατί κάνω αυτοκριτική: ο πήχης μου παραμένει στον ουρανό, του φασιστοειδούς είναι στον υπόνομο. Εγώ μπορεί να γίνω λίγο καλύτερος άνθρωπος, να φτάσω μέχρι την ταράτσα ας πούμε. Το φασιστοειδές, μέχρι να στοχεύσει αλλού, θα παραμείνει καθαρό ένστικτο. Ον της ζούγκλας και τίποτα άλλο. (Δεν το απασχολεί η ηθική διάσταση του θέματος βέβαια, γιατί το ίδιο έχει τη φιλοδοξία να είναι βασιλιάς της ζούγκλας ή στη χειρότερη ύπαρχος, οπότε είναι καλυμμένο, εκείνο θα γ****ι, οι άλλοι θα γ****μαστε, κομπλέ)Αν κάποια στιγμή δεν έχουμε να φάμε, δεν ξέρω αν θα κοιμόμαστε ήρεμοι - δεν ξέρω αν θα κοιμόμαστε καν. Ξέρω όμως ότι δεν θα αναζητήσουμε τη λύση στο να σε φιμώσουμε. Γιατί όποιος ψηφίζει τραμπούκους αυτό προσπαθεί να κάνει: να σε φιμώσει. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις για να δικαιολογεί και να μην καταπιέζει το φασιστικό του ένστικτο.
