Το κατοχικό δάνειο είναι πράγματι πολύ μεγάλο, επειδή υπολογίστηκε με βάση την από τη γερμανία καθορισμένη ισοτομία δραχμής - μάρκου (ράϊχσμαρκ της εποχής), που είχε διαμορφωθεί επίτηδες σε τέτοια επίπεδα ώστε να αντιμετωπίσει τον αστρονομικό πληθωρισμό, αποτέλεσμα της καταλήστευσης του εθνικού προϊόντος από τις δυνάμεις κατοχής. Στο εθνικό αυτό προϊόν συμπεριλαμβάνονται και τα αγροτικά προϊόντα όπως καπνά και σταφίδες, που εκείνη την εποχή είχαν ιδιαίτερα υψηλή αξία, καθώς και ορυκτός πλούτος (κυρίως χρώμιο). Πέραν αυτού, οι γερμανοί είχαν βάλει χέρι και σε όσο χρυσό είχαν προλάβει να βρούν στις τράπεζες (μέρος αυτού είχε φυγαδευτεί στη Μέση Ανατολή κατά την εισβολή).